حضرت خدیجه علیهاالسلام نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد صلی‏ ا لله‏ علیه‏ و‏ آله ایمان آورد و

اولین بانویی بود که همراه امام علی علیه‏ السلام با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید خدیجه بود.

او انسانی روشن بین و دور اندیش بود .

با گذشت ، علاقه‏ مند به‏ معنویات ، وزین و با وقار ، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به‏ اخبار آسمانی بود .

همین شرافت‏ برای او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت .

خدیجه از کتب آسمانی آگاهی داشت و علاوه بر کثرت اموال و املاک، او را «ملکه بطحاء» می‏گفتند .

از نظر عقل و زیرکی نیزبرتری فوق العاده‏ا ی داشت و مهمتر اینکه حتی قبل از اسلام وی را«طاهره‏» و «مبارکه‏» و «سیده زنان‏» می‏خواندند .

جالب این است او از کسانی بود که انتظار ظهور پیامبر اکرم (ص) می‏ کشید و همیشه از ورقه‏ بن نوفل و دیگر علما جویای نشانه‏ های‏ نبوت می‏ شد .

اشعار فصیح و پر معنای وی در شان پیامبر اکرم (ص) از علم و ادب و کمال و محبت او به آن بزرگوار حکایت می‏ کند .

نمونه‏ ای از اشعار خدیجه در باره پیامبراکرم (ص) چنین است :

فلواننی امسیت فی کل نعمه و دامت لی الدنیا و تملک الاکاسره

فما سویت عندی جناح بعوضه اذا لم یکن عینی لعینک ناظره

اگر تمام نعمتهای دنیا از آن من باشد و ملک و مملکت کسراها وپادشاهان را داشته باشم ، در نظرم هیچ ارزش ندارد زمانی که چشم‏ به چشم تو نیافتند .

دیگر خصوصیت‏ خدیجه این است که او دارای شم اقتصادی و روح‏بازرگانی بود و آوازه شهرتش در این امر به شام هم رسیده بود .

البته سجایای اخلاقی حضرت خدیجه چنان زیاد است که قلم از بیان‏آن ناتوان است .

پیامبر اکرم (ص) می‏فرماید : «افضل نساء اهل الجنه خدیجه بنت‏ خویلد و فاطمه بنت محمد ومریم بنت عمران و آسیه بنت مزاحم .»

چه می‏توان گفت در شان کسی که مایه آرامش و تسلای خاطر رسول‏خدا (ص) بود ؟! .

حضرت خدیجه علیهاالسلام در دوران جوانی با تشکیل کاروان‏های تجاری به کسب درآمد پرداخت.

وی با مدیریت و درایتی قوی و به دور از رسم تاجران زمانه که رباخواری را از اصول ثروت اندوزی قرار داده بودند، به تجارت روی آورده بود.

تاریخ‏نگاران، بارها از او با عنوان‏هایی همچون «بانوی دوراندیش و خردمند» یا «بانوی عاقل»ی‏یاد کرده‏اند.

حضرت خدیجه علیهاالسلام یکی از ثروتمندترین مکه بود، ولی هرگز از یاری فقیران روی برنگرداند

و خانه‏ اش همواره کعبه آمال مردم بینوا و پناه‏گاه نیازمندان بود.

کرم، سخاوت، دوراندیشی، درایت، عفت و پاک‏دامنی، از وی بانویی پرهیزکار و مورد احترام ساخته بود.

لقب «بانوی بانوان قریش» که در آن زمان به وی داده شد، نشان دهنده جایگاه او در میان مردم است.

امام رضا علیه السلام

آن کس که توانایی بر چیزی که موجب محو گناهانش شود را ندارد

بسیار بر محمد و آل او صلوات بفرستد

زیرا صلوات گناهان را نابود و ریشه کن می کند.

برگزیده فضائل صلوات/ سید احمد اردکانی/ص 21

بسیاری از افراد، عشق را دوست داشتن می دانند، اما در واقع، این دو از هم جدا هستند.

1-عشق دوست داشتن دائمی است، ولی دوست داشتن، محدوده زمانی دارد. پس کسی که ماه رمضان و شب قدر خدا خدا می کند و بعد از ماه رمضان گناه می کند، عاشق خدا نیست، بلکه فقط خدا را دوست دارد.

2- عشق خیانت ندارد، ولی دوست داشتن خیانت دارد؛ مثل خیلی وقت ها که خدا را دوست داریم، ولی با گناه کردن به او خیانت می کنیم.

3- عشق تنوع گرایی ندارد، اما دوست داشتن تنوع گرایی دارد.

4-عشق زمان و مکان و فاصله نمی شناسد، ولی دوست داشتن با ایجاد فاصله ها از بین می رود.

یار نزدیک تر از من به من است                وین عجب بین که من از او دورم

5- عشق محبتی است که در دو طرف با هم تعالی پیدا می کند، ولی در دوست داشتن می تواند یک طرفه باشد.

اگر مجنون دل شوریده ای داشت        دل لیلی از او شوریده تر بی

6- در عشق، دل بستگی وجود دارد که سرچشمه آن شناخت است، ولی در دوست داشتن وابستگی وجود دارد که سرچشمه آن عادت است.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست
و شناسایی برتری رمضان را و بزرگ داشتن حرمت و حقش را
و دوری گزیدن از آنچه را که منع و حرام کرده ای به ما الهام نما
و ما را به روزه داشتن آن بوسیله ی
بازداشتن اندام از گناهان
و بکار بردن آن اندام در آن ماه به آنچه تو را خشنود می گرداند یاری فرما…
تا با گوشهامان سخن بیهوده گوش ندهیم
و با چشم هامان به سوی بازی ( کارهایی که انسان را از مقصود باز می دارد ) نشتابیم
و تا دست هامان را به حرام دراز ننماییم
و با پاهامان به سوی آنچه منع و حرام گشته نرویم
و تا شکم هامان نگاه ندارد و گرد نیاورد جز آنچه تو حلال و روا گردانیده ای
و زبان هامان گویا نشود جز آنچه تو خبر داده و بیان فرموده ای
و رنج نکشیم جز در آنچه به پاداش تو نزدیک گرداند
و به جا نیاوریم جز آنچه از کیفر تو نگاه دارد
سپس همه ی آن کردارها را از ریا و خود نمایی خود نمایان
و از سمعه و شنواندن شنوانندگان خالص و پاکیزه گردان
که در آن کسی را با تو شریک نگردانیم
و جز تو در آن مقصود و خواسته ای نطلبیم.
صحیفه دعای44