گفته پیری که از بلندی کوه، جویبار دل تو جاری شد

ما که یک عمر رفت و در خوابیم «مگر این چند روز دریابیم»

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم

ادامه »

هر راه به جز راه تو کج خواهد شد
بی لطف تو آسمان فلج خواهد شد
ما منتظران اگر بخواهیم همه
امسال همان سال فرج خواهد شد

سید مجتبی شجاع

بچه که بودم می دیدم

دستای بابام پینه داره ،پیشونی همسایمون هم پینه داره!!

حالا که بزرگ شدم فهمیدم،

بابام با اون دستاش عبادت می کرد

 و اون همسایه با اون پیشونیش کار می کرد!!!

برای رسیدن به

کبریا

نه باید کبر داشته باشی

نه ریا

کبر و ریا یعنی چه؟

کبر حالتی نفسانی است که انسان بزرگی کند و به دیگران بزرگی فروشد

ریا آن است که کسی کارهای نیک یا خصلت های پسندیده یا عقاید حق را به مردم نشان دهد و وانمود کند تا در دل ها منزلت یابد یا به خوبی و امانت  و دیانت مشهور شود.

حالا  به خاطر خودت یک لحظه به واقعیت های زیر فکر کن

خدای متعال  بر همه هستی و کائنات احاطه و اشراف دارد و همه دل ها در تصرف سرانگشت قدرت اوست و هیچ کس حتی صاحب قلب هم جز به اذن الهی نمی تواند در دل تصرف کند پس با ریا و سالوس نمی توان دل های بندگان را جلب و جذب کرد

خداوند که صاحب دل هاست دل ها را متوجه کسی می کند

و سالوس بازان ریا کار سرانجام رسوا می شوند

پس ای عزیز

نام نیک و محبوبیت را از خدا بخواه

تو برای خدا کار کن خداوند هم

علاوه بر کرامت های اخروی در همین دنیا هم به تو کرامت  و محبوبیت می بخشد و در دو جهان سرافرازت می کند.

یکی از عوامل نیدومند تکبر کوچکی افق فکر و پستی حد قابلیت است و آنچه کمال یا کمال لایق نیست  در افراد اثر می کند و به کبر وا می دارد و هرچه خود خواهی و دنیا دوستی بیشتر این امور هم در او بیشتر پیدا می شود.