در علم تربیت عشق و محبت دو قسم است

نا آموخته: محبتی که از غیر راه آموزش و یا از راه های ناشناخته خدا در دل ایجاد می کند. مانند عشق مادر به فرزند و عشق فرزند به مادر

آموختنی: محبتی که برای به دست آوردن آن باید کوشید و انرژی و توان مصرف نمود و آموزش دید. در این قسم از محبت به مقدار معرفت و به اندازه تلاش و کوشش و صرف وقت و انرژی ، عشق توسعه می یابد و به مراحل عالی در سیر تکامل خود می رسد.

* بسیاری از دلدادگان امام زمان علیه السلام به عنایت خدا و اهل بیت دارای محبت موهوبی و ناآموخته هستند و البته قسم دیگر دلدادگی به خدا و رسول و اهل بیت محبت و عشق اکتسابی است.

*پایه و اساس  محبت اکتسابی بر معرفت و عرفان نهاده شده و با محبت رابطه ای متقابل دارد. یعنی هر چه معرفت  خالص تر و شدیدتر عشق نیز افزون تر و هر چه عشق اوج و صعود یابد، عطش معرفت بیشتر می شود.

بحث محبت، مهدی نیلی پور، خلاصه صص 40و41