ای مفضل
در این گستره پهناوری که خدای تعالی جواهر چهارگانه(آب، باد، خاک، آتش) را
بر سطح آب آفریده تا همه نیازمندان به این عناصر را منفعت رساند،
نیک بیندیش.
از آن جمله وسعت زمین و امتداد آن است که اگر به این پهناوری نبود،
نمی توانست این همه خانه ها و مزاع و چراگاه ها و محل های رویش چوب ها و هیزم ها و
گیاهان دارویی و معادن پر ارزش  و قیمتی را در خود جای  دهد…..
اینک درباره آفرینش زمین به این صورت که هست، فکر کن
که ثابت و آرام، و اقامت گاه و جای آرامش پدیده هایش قرار داده اند.
از این رو آدمیان می توانند،؛
در پی نیازهای خود، روی آن حرکت کنند،
برای استراحت بر آن بنشینند،
برای آسودن روی آن بخوابند و
برای کارهایشان جایی محکم و مطمئن داشته باشند.
اگر زمین لرزان و واژگون بود،
نمی توانستند کارهایی چون بنائی تجارت صنعت گری و مانند آن را
به درستی، و با دقت و استواری لازم انجام دهند،
بلکه وقتی زمین زیرپای خود را مرتعش و لرزان حس می کردند
از زندگیشان لذت نمی بردند
برای نمونه نگاه  کن به آنچه هنگام زلزله_ با این درنگ کوتاهش_ بر سر مردم می آید
که خانه های خود را رها می کنند و می گریزند…

توحید مفضل/ ترجمه محمد مهدی رضایی/ ص 191

جهان قرآن مصور است
و آیه ها در آن
به جای اینکه بنشینند، ایستاده اند
درخت یک مفهوم است
دریا یک مفهوم است
جنگل و خاک و ابر
خورشید و ماه و گیاه
با چشم های عاشق بیا
تا جهان را تلاوت کنیم


سلمان هراتی

  [ در برابر منکران ] به ماه استدلال کن،

که در آن نشانه روشنی نهفته است.

مردم از آن برای شناخت ماه ها سود می برند،

ولی عهده دار حساب سال نتواند بود،

زیرا گردش ماه، فصل های چهارگانه را در برنمی گیرد و

در طی آن، رسیدن و تمام شدن میوه ها به انجام نمی رسد.

از این روست که ماه ها و سال های قمری با ماه ها و سال ها شمسی برابر نیستند

و یک ماه قمری، گاه در زمستان و گاهی در تابستان ، جای خود را به ماه دیگر می دهد و جابه جا می شود. توحید مفضل/  ترجمه محمد مهدی رضایی/ ص 173

زرافه (شتر گاو پلنگ)