برای درمان حسد دو راهکار وجود دارد درمان عملی و درمان علمی

*در مان علمی

بدان حسد اسباب زیادی دارد که عمده آن ها بر می گردد به آنکه کسی خود را ذلیل ببیند.اگر دیگری را کامل دید در او حالت ذلت و انکسار پدید می آید و حسد تولید می کند و اثر آن میل به زوال نعمت و کمال از دیگری است.

حسد بیماری  مهلک قلبی است و عامل ایجاد بیماری های قلبی و مفاسد فراوان دیگر است.

همه اوصاف معنوی و ظاهری مومن با آثار ناشی از حسد منافات دارد از جمله مومن خوش بین به خداو تقسیمات او در بین  بندگان است و حسود غضبناک و رویگردان از خدا.

ایمان را که سرمایه نجات آخرت است از انسان می گیرد و او را بیچاره می کند.

حسد حسود را بر خداوند که ولی نعمت است غضبناک کرده و از او رویگردان می سازد و چه مصیبتی بالاتر از اینکه خدا از انسان بیزاری بجوید و بفرماید: من از او نیستم و او از من نیست!

حسد سبب فشار قبر و ظلمت آن است.

حال قدری بیندیش چیزی که این همه مفسده دارد باید درمان شود در صورتی که حسد تو  به محسود هیچ زیانی نمی رساند و از حسد تو نعمت از او زایل نمی شود و به جای او تو در حزن و عذاب و فشار و غم قرار می گیری. در اخرت هم حسد تو به نفع اوست خصوصا اگر حسد تو به غیبت و تهمت منجر شود که محسنات تو را به او می دهند تو بیچاره و مفلس می شوی و او برخوردار.

* در مان عملی

با محسود اظهار محبت کن و مقصودت در مان مرض باطنی باشد. بر خلاف خواسته نفس خوبی هایش را بگو و … به نفس خود بفهمان او بنده خداست و شاید خداوند نظر لطفی به او داشته که برخوردارش نموده  و بدان اگر کسی از نعمت و قسمت  خدا ناراضی است او را عادل نمی داند. ایمان به گفتن و شنیدن نیست  خلوص نیت می خواهدخداجو خدا یاب است.

بر کرانه شرح چهل حدیث امام خمینی ره/ جواد محدثی/ خلاصه صص 58 تا 64