در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز

چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود

گفت مشق نام لیلی می کنم

خاطر خود را تسلی می کنم

چون میسر نیست من را کام او

عشق بازی می کنم با نام او

پشت احساس شقایق های مست
بی گمان رمزی به نام عشق هست
عشق ؛سرفصل کتاب بی کسی
شعله ای در آب و تا ب بی کسی
سوختن کی کار هر نالایق است
این نشان رد پای عاشق است

زندگی کوزه آبی خنک و رنگین است…

آب این کوزه گهی تلخ، گهی شور، گهی شیرین است…

زندگی گرمی دل های به هم پیوسته ست..

تا در آن دوستی نباشد همه درها بسته ست!!

تنها دو روز سال نمی توانید هیچ کاری انجام دهید

یکی دیروز

یکی فردا !!! …

حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری

کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست