خداوند دوستدار و مولای کسانی است که ایمان آوردند ولی کافران را مولایی نیست(11 محمد)

خدا ایمان را محبوب شما کرد و آن را در دل های شما آراست و انکار و نافرمانی و عصیان را منفور شما گردانید(7 حجرات)

محققا کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست و استقامت کردند نه بیمی بر آنهاست و نه غمگین می شوند(13 احقاف)

برای هر یک از آنها برحسب آنچه کرده اند درجاتی است(19 احقاف)

کسانی که کافر شدند، مرگ بر آنها ، و [خدا] اعمالشان را نابود کرد(8 محمد)

آنها  از آنچه خدا را به خشم آورده پیروی کردند و از خرسندی اش کراهت داشتند پس[خداوند] اعمالشان را نابود کرد(28 محمد)

پس آنگاه که [رستاخیز] بر آنان در آید پند گرفتنشان را چه سود؟(18 محمد)

محمد فرستاده خداست و کسانی که با او هستند با کافران سخت گیر[و] با هم دیگر مهربانند(29 فتح)

پس سست نشوید و[کافران را] به سازش نخوانید و شما برترید خدا با شماست(35 محمد)

این شماها هستید که برای انفاق در راه خدا دعوت می شوید سپس برخی از شما بخل می ورزد و هرکس بخل ورزد فقط در حق خود بخل ورزیده (وگرنه) خدا بی نیاز است و شما نیازمندید(38 محمد)

زبان هایشان چیزی می گویند که در دل هایشان نیست آری خدا به آنچه می کنید آگاه است(11 فتح)

آیا کسانی که در دل هایشان بیماری است پنداشته اند که خدا هرگز کینه هایشان را فاش نخواهد کرد؟(29 محمد)

هیچ سخنی را بر زبان نمی آورد مگر اینکه مراقبی آماده نزد اوست(18 ق)

پس

عیب یکدیگر را به رخ نکشید و همدیگر را به لقب های زشت نخوانید. کسی از شما غیبت دیگری نکند(11 و 12 حجرات)

انتخاب و ترتیب آیات سلیقه ای است.