همراهی با کاروان کربلا20

نوشته شده توسطصداقت...! 16ام آبان, 1393

نحوه شهادت بعضي از اصحاب امام حسين عليه السلام در كتاب هاي مقتل ذكر شده كه به مرور به بعضي از آنها اشاره مي شود.

توضيحات مختصر

* شهادت بُرير بن خُضَير
مردي عابد و زاهد بود و به او سيد قرّاء مي گفتند. از اشراف اهل كوفه از همدانيان بود. در حق او گفته شده چهل سال نماز صيح را با وضوي نماز عشا مي خواند و هر شب يك ختم قرآن مي نمود. در زمان او كسي عابدتر و مورد وثوق تر از او در خاصه و عامه (شيعه و سني) نبود .(1) چوم به ميدان جنگ آمد يزيد بن معقل از لشكر دشمن براي مبارزه با او بيرون شد. هر دو بنا را بر مباهله گذاشتند و از خدا خواستند كسي كه بر حق است آن را كه بر باطل است به قتل برساند. برير با او جنگيد و او را كشت. خود نيز آن قدر جنگيد تا به شهادت رسيد.(2)

* شهادت وهب
وهب همراه مادر و همسرش در لشكر امام حسين عليه السلام حضور داشت. چون به ميدان نبرد رفت جنگ نيكويي داشت پس از اينكه جمعي را به قتل رساند نزد مادر و همسرش بازگشت. به مادرش گفت: آيا از من راضي شدي؟ گفت راضي نمي شوم تا آنكه در راه حسين عليه السلام كشته شوي. وهب آن قدر به جنگ ادامه داد تا به شهادت رسيد.(1) و (2)

* شهادت مسلم بن عوسجه
به ميدان رفت و در جنگ با دشمنان سعي بسيار كرد تا آنكه بر زمين افتاد هنوز نيمه جاني در بدنش مانده بود كه امام حسين عليه السلام و حبيب بن مظاهر به بالين او آمدند. امام حسين عليه السلام به او فرمود: اي مسلم خدا تو را رحمت نمايد بعضي از (مردان خدا) جان سپردند و بعضي ديگر در انتظار جانبازي هستند و نعمت خدا را تبديل نكردند(فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلو ا تبديلا/ آيه 31 احزاب). حبيب بن مظاهر نزديك او آمد و گفت: به خدا كشته شدن تو بر من بسيار سخت و دشوار است اكنون بشارت باد بر ت و بهشت. مسلم به صداي ضعيفي گفت: خدا تو را تو را به خير و نيكي بشارت دهد. حبيب گفت: اگر مي دانستم كه بعد از تو در دنيا زنده مي بودم دوست داشتم كه به من وصيتي كني به آنچه قصد داشتي تا در انجام آن اهتمام كنم لكن مي دانم كه در همين ساعت من هم كشته خواهم شد و به تو خواهم پيوست. مسلم گفت: تو را وصيت مي كنم به اين بزرگوار و اشاره كرد به امام حسين عليه السلام. حبيب گفت: به پروردگار كعبه جز اين نكنم و بر ديده منت دارم. سپس مسلم به شهادت رسيد.(1) و (2)