دو حکیم فرزانه با هم دوست بودند. روزی یکی از آنها بر دیگری مهمان بود.

در میان گفتگوی آن دو، فرزند خردسال حکیم میزبان نیز به جمع آنها پیوست.

حکیم مهمان برای سنجش هوش و عقل کودک به او گفت:

اگر گفتی خدا کجاست  یک جفت جوراب قشنگ برایت می خرم

کودک فورا پاسخ داد:

شما اگر بگویید خدا کجا نیست  من یک جفت کفش قشنگ برایتان خواهم خرید!

حکات ها و لطیفه ها/ جلد 1/ شعبانعلی لامعی/ ص 13

دعا زلزله ای است که به بنای شیطان رحم نمی کند.

امام علی علیه السلام

زیاد دعا بخوانید تا از قهر، غضب و تسلط شیطان در امان باشید.(میزان الحکمه)

مهار کردن شیطان/ واحد پژوهش هناریس/ ص 49

الهی

در بسته نیست

ما دست و پا بسته ایم!

الهی نامه آیت الله حسن زاده آملی/ ص 22

خداوند نوازل و بلاها را بدون حکمت و بدون ملاک و مصلحت نمی فرستد بلکه

برای دعا و تضرع ما می فرستد بنابراین

برای رفع آنها دعا لازم و تضرع به درگاهش مطلوب است.

جرعه وصال/ چکیده ای از اندیشه های آیت الله بهجت/ ص 100

… خداوند کلیدهای گنجینه های  خود را در دست تو قرار داده که

به تو اجازه دعا کردن داد پس

هر گاه اراده کردی می توانی با دعا درهای نعمت خدا را بگشایی تا باران رحمت الهی بر تو ببارد.

هرگزاز تاخیر اجابت دعا نا امید نباش زیرا بخشش الهی به اندازه نیت است

گاه در اجابت دعا تاخیر می شود تا پاداش درخواست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل تر شود.

گاهی درخواست می کنی اما پاسخ داده نمی شود زیرا

بهتر از آنچه خواستی به زودی یا در وقت مشخص به تو خواهد بخشید

یا به جهت بهتر از آنچه خواستی دعا به اجابت نمی رسد

زیرا چه بسا خواسته هایی داری که اگر داده شود مایه هلاکت دین تو خواهد بود …

نهج البلاغه/ ترجمه محمد دشتی/ نامه 31/ بند 14 / ص 379 و 380

یکی از عرفا سبب توبه خود را چنین می گوید:

روزی به عزم تجارت به سرزمین ترکستان افتادم.

در آن وقت جوان بودم و از تجارت روزگار بهره ای نداشتم.

روزی به بتخانه ای رفته و خدمتگزاران آنجا را دیدم که

جامه های ارغوانی پوشیده و خدمت بت می کردند. گفتم:

تو را خدایی هست قادر و بینا و دانا و توانا.

او را عبادت کن که از این بت ها خیر و شری متصور نیست.

گفت: اگر آنچه می گویی راست است پس

قادر است که در شهر تو تو را روزی دهد چرا از خراسان به طلب روزی به ترکستان آمده ای؟!

از سخن آن خدمتگزار بت احساس عجیبی بر من گشوده شد

و از کارهای ناشایست توبه کرده به خراسان بازگشتم.

حکایت ها و لطیفه ها/ جلد 1 / شعبانعلی لامعی/ ص 69