از گناهان توبه کردن= شیطان را بیچاره کردن و سعادت ابدی

قال رسول الله:

استغفار بند دل شیطان را پاره می کند(بحار الانوار)

مهار کردن شیطان/ واحد پژوهش هناریس/ ص 67

شخصی فاسق و فاجر موی  بر سر گذاشته و به جهت گدایی و اخاذی خود را سید می نامید.

روزی  مردی عالم و متقی که اصل و نسب این مدعی را می دانست

از پیش ر وی او گذشت و سلام نکرد. مرد متعرض شد و گفت:

من از آل رسول هاشمی هستم و تو از امت جد منی تو را کی رسد که

از کنار من بگذری و سلام نکنی در حالی که در شبانه روزچندین بار

در نماز و غیر نماز بر من صلوات می فرستی و می گویی: اللهم صل علی محمد و آل محمد

گفت: من در صلوات و آله الطیبین الطاهرین هم می گویم

و تو با این قید از آل او خارج می شوی چرا که نه طیبی و نه طاهر!

اندر لطایف روزگار/ علیرضا مرتضوی کرونی/ ص 37

انسان روحی مجرد دارد ولی روح او با بدن و آثار مادی او پیوندی ناگسستنی داشته

و از فعل و کارهای حرام اثر می پذیرد.

غذای حلال و حرام به صورت بینش و یا گرایش عملی جلوه خواهد نمود

و سبب جزم صحیح یا اشتباه خواهد شد

و در فرزند که حامل وراثت های روحی و بدنی پدر و مادر است ظهور می کند.

اثر تباهی مال حرام تا حدی است که نسل آینده را آلوده می کند.

رستگاری چنین نسلی گرچه ممکن است ولی کار آسانی نخواهد بود.

امام صادق علیه السلام: کسب الحرام یَبینُ فی الذریّه

مال آلوده به حرام در نسل آینده ظاهر می شود.

انتظار بشر از دین/ آیت الله جوادی آملی/ صص 173 و 174

به «شیخ مرتضی انصاری» گفتند: طلبه ای به دزدی رفته

شیخ فرمود: طلبه دزدی نمی کند بگویید دزدی به صورت و لباس طلبه در آمده  است.

این هم تصویری از یک طلبه واقعی!

اندر لطایف روزگار/ علیرضا مرتضوی کرونی/ ص 37

همانا پست فرمانداری  برای تو وسیله آب و نان نبوده، بلکه

امانتی در گردن تو است.

باید از فرمانده و امام خود اطاعت کنی؛

تو حق نداری نسبت به رعیت استبداد ورزی

و بدون دستور به کار مهمی اقدام نمایی؛

در دست تو اموالی از ثروت های خدای بزرگ و عزیز است و تو خزانه دار آنی

تا به من بسپاری؛ امیدوارم برای تو بدترین زمامدار نباشم

نهج البلاغه/ ترجمه محمد دشتی، نامه 5/ ص 345

برای فعالیت شیطان روزها با هم متفاوتند، برای تو چطور؟!

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:

شیطان هیچ روزی خوارتر، رانده تر، حقیرتر و خشم آلوده تر از روز عرفه نیست(احیاء العلوم)

مهار کردن شیطان/ واحد پژوهش انتشارات هناریس/ ص69