نمیکنم گله ای لیک ابر رحمت دوست

بکشته زار جگر تشنگان نداد نمی

چرا به یک نی قندش نمی خرند آنکس

که کرد صد شکر افشانی از نی قلمی

مردی  به پسر بچه خود گفت:

پسرم  همراه من بیا تا از یکی از باغ های مردم اندکی میوه بچنینیم.

پسر همراهش رفت تا به باغی رسیدند. پدر به پسر گفت:

اینجا منتظر باش و اطراف را خوب نگاه کن اگر کسی آمد خبر بده مبادا کسی ما را ببیند.

چند دقیقه گذشت ناگهان پسر فریاد کشید: پدر یک نفر دارد ما را می بیند

پدر شتابان از درخت پایین جست و گفت: کجاست؟ چه کسی ما را دید؟

پسر جواب داد: او خدایی است که همه را می بیند و بر همه چیز آگاهست.

پدر شرمگین شد و برای همیشه از این کار دست کشید.

حکایت ها و لطیفه ها/ شهبانعلی لامعی/جلد دوم/ ص 40

کسی که از معنویات ومعرفت خدا بهره مند است چه حاجت به کیمیا دارد؟!

چه کیمیایی بالاتر از خدا شناسی؟!!!

جرعه وصال/ چکیده ای از اندیشه های آیت الله بهجت/ ص 72

شیعیان ما را در سه جا امتحان کنید.

دراوقات نماز؛ ببینید چگونه اوقات نماز راحفظ می کنند.

پیش اسرارشان؛ ببینید چگونه از دشمنان ما آن را حفظ میکنند.

در مورد ثروت هایشان؛ ببینید چگونه نسبت به برادران خود تعادل را حفظ می کنند.(و به آن ها می رسند.)

امام صادق علیه السلام: اِمتَحِنوا شیعَتَنا عندَ ثَلاثٍ

عندَمَواقیتِ الصَّلاة، کیفَ مُحافَظَتِهِم عَلَیها

و عندَ أسرارِِهِم، کیفَ حِفظِهِم لَها عَدُوِّنا

و الی أموالِهِم کیفَ مُواساتِهِم لِاِخوانِهِم فیها؟

چهل حدیث شیعه/ محمود شریفی/ ص49

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم

شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

دیده ما چو به امید تو دریاست چرا

به تفرج گذری بر لب دریا نکنی

نقل هر جور که از خلق کریمت کردند

قول صاحب غرضانست تو آنها نکنی

الهی!

داغ دل نه به زبان تواند تقریر کند و نه قلم یارد به تحریر رساند

الحمدلله که دلداربه  ناگفته و نانوشته آگاه است.

الهی نامه آیت الله حسن زاده آملی/ ص 13