موضوعات: "نکته ها و آموزه ها" یا "دریای پر گهر" یا "فقط خدا" یا "مهدویت" یا "نشانه های خدا در زمین" یا "پیام قرآنی"

عمرت برفت و چاره کاری نساختی!

نوشته شده توسطصداقت...!

چـون شـادمانی و غـم دنیـا مقیــم نیست     فرعون کامـران به و ایـوب مبتـلا

غـم نیـست زخـم خـورده راه خـدای را     دردی چه خوش بود که حبیبش کند دوا

مابین آسمان و زمین جای عیش نیست     یک دانه چون جهد ز میان دو آسیا؟

عمرت برفت و چاره کاری نســاختی       اکنون که چاره نیست به بیچارگی بیــا

کردار نیک و بد به قیامت قریـن توست     آن اختیـار کن که تـوان دیـدنش لقـا

عيد در كام ما همه گم شد!

نوشته شده توسطصداقت...! 5ام مهر, 1394

روز قربان حدود ساعت ده
خبری زود حرف مردم شد
کشته های زیاد در عرفات
عید در کام ما همه گم شد

….

اسمها را دوباره میخواندیم
دارد آمار میرود بالا
صد و ده نه دویست نه سیصد…

شاعر: سیدامیرحسین میرحسینی
گزيده اي از شعر  با اندكي تغيير

دروازه معرفت 14

نوشته شده توسطصداقت...! 5ام مهر, 1394

نام كتاب: المراجعات (رهبري امام علي عليه السلام در قرآن و سنت)

نويسنده: سيد عبدالحسين شرف الدين موسوي

ترجمه: محمد جعفر امامي

انتشارات: چاپ و نشر بين الملل/ چاپ هشتم/ زمستان 1387/ قيمت منبع در دسترس :   5500

تعداد صفحات: 574 صفحه قطع: وزيري

توضيحات:

اين كتاب مناظرات شيخ سليم بشري (از اهل سنت) و سيد عبد الحسين شرف الدين (شيعه) مي باشد كه در قالب صد و دوازده نامه و با ادبيات زيبا و متفاوتي نگاشته شده است. و كوتاه سخن اينكه سوالات مهمي كه در بحث امامت و خلافت پيش مي آيد مطرح شده و پاسخ داده شده است و متني كاملا علمي و مستند دارد.  زندگينامه مولف نيز در ابتداي كتاب ضميمه است.

نويسنده در توضيح كتاب خود مي نويسد:
«اي كتاب من بر روي زمين به سير خود ادامه بده و به هر كجا خواهي برو! و بگذار خوانندگان تو را آنچنان كه دوست دارند در هر وقت بخوانند. در تو دروغي نيست كه از آن در هراس باشم. و در تو جهل و مسئله اي  بي دليل يافت نمي شود كه به آبرويت لطمه زند.»

قسمتي از نامه پاياني شيخ سليم:
« من پيش از آن كه با شما ارتباط پيدا كنم درباره شيعه در اشتباه بودم و اين اشتباه به دليل اخبار نا درستي بود كه از اراجيف گويان شنيده بودم. اما هنگامي كه  خداوند توفيق ملاقات با شما را عطا كرد به پرچم هدايت دست يافتم و چراغ روشنايي بخش تاريكي را پيدا نمودم و پس از بحث با شما به فلاح و رستگاري رسيدم … ص 518 »

 دكتر محمد علي انصاري ر تفسير صوتي سوره نور  (جلسه 11)  دقيقه 29 تا 31 بيان مي دارند: 

  هركس مطالب اين كتاب را مطالعه كند امكان ندارد شيعه نشود  مگر از زاويه اي ديگر بخواند.

 

مرده هايي متفاوت!

نوشته شده توسطصداقت...! 30ام شهریور, 1394

آيت الله تاهلي همداني:

اموات و مرده هايي هستند كه

انسان وقتي متذكر كلمات و فضايل و حالات آنها مي شود بيدار مي گردد

و دلش نوراني و قلبش زنده مي شود مانند انبيا و اوليا و علماء عاملين و صلحا.

به عكس احيا و زنده هايي هستند كه وقتي انسان آنها را مشاهده مي كند

و كردار و رفتار آنها را مي بيند و گفتار آنها را مي شنود قلبش قساوت پيدا مي كندو تاريك مي شود.

بوي باران(گلچيني از توصيه هاي اخلاقي، عرفاني)/ حسن قدوسي زاده/ توصيه هاي آيت الله تاهلي همداني/ص 94

الهی!

نوشته شده توسطصداقت...! 16ام شهریور, 1394

الهی!

شکرت که فهم بسیار چیزها را به حسن عطا فرموده ای و دهانش را بسته ای!

الهی نامه آیت الله حسن زاده آملی/ ص 64

لبخند!

نوشته شده توسطصداقت...! 9ام شهریور, 1394

طلحك را براي كار مهمي پيش خوارزمشاه فرستادند. مدتي آنجا بماند.

گويا خوارزمشاه محبت و رعايتي چنان كه او مي خواست نداشت

روزي  پيش خوارزمشاه حكايت مرغان و خاصيت هر يك مي گفتند،

طلحك گفت: هيچ مرغي از لك لك زيركتر نيست. گفتند از چه داني؟

گفت: از بهر آن كه هرگز به خوارزم نمي آيد.

 

گزيده طنز عبيد زاكاني / ابوالفضل زرويي نصر آباد/ ص 12

لذت بی مغز!

نوشته شده توسطصداقت...! 31ام مرداد, 1394

آیت الله شاه آبادی:

ای عزیز!

بکوش تا صاحب عزم و اراده شوی (1) که خدای نا کرده اگر بی عزم از این دنیا هجرت کنی

انسان صوری بی مغزی هستی که در آن عالم به صورت انسان محشور نشوی. زیرا که آن عالم

محل کشف باطن و ظهور سریره است و جرات بر معاصی کم کم انسان را بی عزم می کند و

این جوهر شریف (عزم و اراده) را از انسان می رباید.

امام خمینی ره : استاد معظم ما [مرحوم آیت الله شاه آبادی] می فرمودند:

«بیشتر از هر چیز گوش دادن به تَغَنیّات(2) اراده و عزم انسان را سلب می کند.»

(1) امام خمینی ره  در کتاب آداب نماز می فرمایند که شیخ بزرگوار شاه آبادی روحی فداه از عزم و اراده به «مغز انسانیت» تعبیر می کردند.

(2) آوازها و موسیقی های مطرب

بوی باران(گلچینی از توصیه های اخلاقی عرفانی)/ حسن قدوسی زاده/ توصیه هایی از آیت الله شاه آبادی/ ص 17