امام حسن مجتبی علیه السلام در پاسخ شخصی که به صلح آن حضرت اعتراض کرد انگشت روی این حقایق تلخ گذاشته و عوامل و موجبات اقدام خود را چنین بیان نمود:

«من به این علت حکومت و زمامداری را به معاویه واگذار کردم که

اعوان و یارانی برای جنگ با وی نداشتم.

اگر یارانی داشتم شبانه روز با او می جنگیدم تا کار یکسره شود.

من کوفیان را خوب می شناسم و بارها آنها را امتحان کرده ام.

آنها مردمان فاسدی هستند که اصلاح نخواهند شد،

نه وفادارند ، نه به تعهدات و پیمان های خود پایبندند و نه دو نفر با هم موافقند.

بر حسب ظاهر به ما اظهار اطاعت و علاقه می کنند ولی عملا با دشمنان ما همراهند»

سیره پیشوایان/ مهدی پیشوایی/ صص 110 و 111