وچون مردم را رحمتی بچشانیم بدان شاد می گردند و چون به (سزای) آنچه دست هایشان پیش فرستاده زیانی به ایشان برسد به ناگاه آنان(از رحمت خدا) نومید می شوند(36 روم)

حیات حقیقی همانا سرای آخرت است(64 عنکبوت)

روزی که قیامت برپا شود مجرمان(از همه جا) نا امید می شوند(12 روم)

در آن روز پوزش آنها که ستم کرده اند سودی نبخشد و جلب رضا و عذر خواهی از آنها نخواهند(57 روم)

کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کردند در گلستانی شادمان می گردند(15 روم)

نصرت مومنان حقی است بر عهده ما(خدا)(47 روم)

هر کس خود را در حالی که نیکوکار باشد تسلیم خدا کند قطعا به محکم ترین دستاویز چنگ زده(22 لقمان)

خدا وعده اش را خلاف نمی کند و لیکن بیشتر مردم نمی دانند(6 روم)

قطعا برای شما در (رفتار) رسول خدا سرمشقی نیکوست برای کسی که به خدا و روز واپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد می کند(21 احزاب)

از صدای خود بکاه که بدترین بانگ ها بانگ خران است(19 لقمان)

پس

آنچه(به عنوان) ربا داده اید تا در اموال مردم فزونی یابد، نزد خدا زیاد نمی شود(و برکتی ندارد) ولی آنچه از زکات برای رضای خدا می دهید آنانند(که مالشان را) چند برابر می کنند(39 روم)

انتخاب و ترتیب آیات سلیقه ای است.