سرگرم کتاب و دفتر بودم .  صدای سخنران  که از سختی اسارت اهل بیت علیهم السلام سخن می گفتند،  و سخت ترین مصیبت برای امام زمان اسارت عمه جانشان حضرت زینب علیها سلام  و …به گوش می رسید. به اتاق رفتم و روبروی تلویزیون نشستم و به گریه کردن ها نگاه کردم و غبطه خوردم به این حال و هوا و حضور، که پس از آن سبکی و روشنی دل است. چقدر دلتنگ و محتاج چنین حضوری بودم. بین جاده  تمنا و حسرت در رفت و آمد بودم که گوشی همراهم زنگ خورد، برادرم بود.  تقاضا  کردند که اگر وقت دارم با همراهی ، در انتخاب هدیه ای به ایشان کمک کنم. قبول کردم و راهی بزرگترین و شناخته شده ترین  و به بیانی تنها فروشگاه لوازم خانگی شهر شدیم. زیاد شنیده بودم اما اهل خرید و بازار و … نیستم. بار اول بود به فروشگاه رفته بودم. جای غریبی بود. تنوع کالا و رنگ به حدی بود که انتخاب  وباور اسلامی بودن، سخت به نظر می رسید. نگاهم گرم دقت  بود که صدای آشنایی مرا صدا می زد.  مائد ه بود و مادرش. جای تعجب نداشت. حتما برای تهیه جهیزیه آمده بودند.   چند ماهی است ازدواج کرده دختری  محجب و از خانواده مذهبی و بدور از تجملات و عقاید خاص امروزی.  مراسم عقد دعوت بودم.  نه موسیقی داشتند نه  حرکات موزون و اختلاط و چند نوع پذیرایی و … کاملا اسلامی. حتی مراسم در منزل یکی  از آشنایان برگزار شده بود.  بعد از احوالپرسی  صاحب مغازه - که پیرمرد نورانی اهل نماز و پدر هفت دختر مومنه و محجب که البته همه ازدواج کرده اند-  با مهربانی توضیحاتی می داد و ما  گوش می دادیم. وقتی مائده سوال کرد

صفحات: 1· 2