مُتَزَوِّدَةً التَّقْوى لِیوْمِ جَزاَّئِک
[خداوندا چنان كن كه]  توشه تقوا را براي روز جزا بر گيرم.

* شخصيت حقيقي انسان وابسته به دو امر است  1- بينش او نسبت به ارتباط وجودي به حق تعالي و بازگشتش به او 2- پياده كردن اين بينش در زندگي عملي و رفتاري

*حفظ وجود خود با تمامي تمايلات، از رفتن در مسير خلاف طريقه اي كه بينش ايماني و گرايش فطري اقتضا مي كند، تقوا ناميده مي شود.

*تقوا از لوازم اوليه سير تكاملي انسان از ابتدا تا انتها ست و به مرتبه خاصي از سير وجودي انسان محدود نيست و وصف مرتبه معيني از مراتب ايمان نمي باشد. و از اولين مرحله ايمان تا آخرين مراحل آن لازم است.

*آثار تقوا در قرآن و روايات
** همراهي يا نصرت خداوند
**روشنايي به دسيسه هاي شيطان  (ايجاد نورانيتي كه به سبب آن عيوب نفساني و عملي و راه هاي نفوذ شيطان را مي فهمد).
**قبولي اعمال
** رسيدن به رحمت هاي ويژه خداوند
** بازگشت به آسايش (چون موجب پاكي انسان از لغزش و كدورت باطني مي شود رجوع او در آخرت نيز به مقام امن و آسايش از آلودگي ها مي باشد. رسيدن به جايگاه صدق)
**  گشايش در امور

* مطابق روايات  تقوا اساس خوبي ها، قوي ترين پايه ايمان، دواي دردهاي باطني انسان، بهترين ذخيره و توشه براي آخرت، رسيدن به حيات پاكيزه در دنيا و آخرت و شرافت دنيا و آخرت، شريف ترين لباس بر قامت انسانيت  و … است.

شرح زیارت امین الله/ استاد شیخ محمود تحریری/ نكات صص 307 تا 316