… در جمعی  نشسته بودم. بی حوصله بودم. مجله ای برداشتم ورق زدم.

مداد وسط آن را برداشتم همین که توی دلم خواندم سه حرفی عمودی یکی گفت:

بلند بگو. گفتم: واژه سه حرفیه. از همه چیز برتر است

آقایی گفت: پول. تازه عروس مجلس گفت: عشق شوهرش گفت: یار

کودک دبستانی گفت: علم  دیگری ادامه داد: پول، نمیشه طلا، نشد سکه

گفتم: اینا نمیشه. گفت بنویس: مال گفتم بازم نمیشه: گفت جاه

خسته شدم با تلخی گفتم: نه و ساکت شدم. مادربزرگ گفت: عمر

سیاوش که تازه از سربازی اومده بود گفت : کار محسن خندید و گفت: وام

یکی بلند گفت: وقت، یکی گفت: آدم. دوباره یکی گفت: خدا.

خنده تلخی کردم و مداد را سر جایش گذاشتم  ولی دریافتم

هر کس جدول زندگی خود را دارد، تا شرح جدول زندگی کسی را نداشته باشی

حتی یک واژه سه حرفی آن هم درست در نمی آید

….

شاید کودک پا برهنه بگوید کفش، کشاورز بگوید: برف، لال بگوید: سخن

ناشنوا بگوید: نوا، نابینا بگوید: نور

و من هنوز در این اندیشه ام : واژه سه حرفی جدول زندگی من چیست؟

شما  تا کنون به  واژه سه حرفی جدول زندگی خود اندیشیده اید؟!!

صادق هدایت/ با اندکی تصرف