*صلوات شغل خداست.«إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴿۵۶/ احزاب﴾»

*از آیت الله بهاء الدینی خواستم ذکری به من بیاموزند فرمودند: صلوات

*خداوند همه حقایق نورانی خود را در این ذکر و هفت کلمه تجمیع نموده است.

* روی کاغذ ننویس روی دلت بنویس خدا تک تک ما را دوست دارد. تک تک ما برای خدا مهمیم.

*هیچ موجودی شبیه هیچ موجودی نیست. مثلان محال است. خلق عیال خداست. نگاه خدا به یک یک ماست. شخص شما کانون توجه خداست.

*خدا چرا ما را فرستاده در این عالم و از خود دور کرده است؟ تا در زندگی ثابت کنیم، مال خدا هستیم یا نه.(اول اذان مال خدا هستی یا نه. موقع معامله مال خدا هستی یا نه. خانم ها موقع لباس پوشیدن مال خدا هستند یا نه. )

* در تاکسی پسر جوانی را دیدم که انگشتر طلا دست کرده بود گفتم این حرام است. گفت شما روحانیون این قدر خدا را سخت می گیرید. جوان ها حق دارند دین گریز باشند. یعنی شما می گویی خدا برای این تکه حلبی مرا می برد جهنم؟  گفتم اولا طلاست نه حلبی. دوماکاری به بهشت و جهنم ندارم. خدای بزرگ مهربان. این  برایت مهم است یا نیست؟ تو مالکیت خدا را در دستت قبول داری یا نه؟

*من با گناه بیرق استقلال بلند می کنم. کسی که گناه می کند با خدا دچار مشکل می شود یعنی خدا یا  من طرح تو را در این کار قبول ندارم و خودم طرح بهتری دارم.  و الا خدا صمد است.

*ما را دعوت کرده اند تا زنده مان کنند «اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ انفال /24».

* خدا دو معبر برای ما قرار داده تا زنده بمانیم یکی عبادت و دیگری بلاست.

*بلاها آمده اند تا ما را با خدا روبرو کنند. و تکیه گاه های غیر خدا را از ما بگیرند. خدا می خواهد ما را با بلا به خلوت با خودش ببرد.

*در روایت است «آه» اسم خداست. موقع دردها  آنقدر به خدا نزدیک شده ای که خودش را صدا می زنی. نمی گویی یا رب. دیگر اینجا«ای » هم ندارد. می گویی خدا

*بندگی = شکستگی (ادعا برای خدا نکند)

* اضطرار = قطع امید از غیر خدا

*طهارت زمینه رزق است طاهر باش تا رزقت زیاد شود.

*قصه این است که خدا می خواهد فقط به او اعتماد کنیم. بدانی در این عالم جز خدا مسبب الاسبابی ندارد.

* قصه ما قصه تکیه بر غیر است. خدا می خواهد از معبر عبادت و بلا ما را از غیر بگیرد.

یادداشت برداری از سخنرانی/ استاد شیخ علی سر لک/ 1393/12/16