برای رسیدن به

کبریا

نه باید کبر داشته باشی

نه ریا

کبر و ریا یعنی چه؟

کبر حالتی نفسانی است که انسان بزرگی کند و به دیگران بزرگی فروشد

ریا آن است که کسی کارهای نیک یا خصلت های پسندیده یا عقاید حق را به مردم نشان دهد و وانمود کند تا در دل ها منزلت یابد یا به خوبی و امانت  و دیانت مشهور شود.

حالا  به خاطر خودت یک لحظه به واقعیت های زیر فکر کن

خدای متعال  بر همه هستی و کائنات احاطه و اشراف دارد و همه دل ها در تصرف سرانگشت قدرت اوست و هیچ کس حتی صاحب قلب هم جز به اذن الهی نمی تواند در دل تصرف کند پس با ریا و سالوس نمی توان دل های بندگان را جلب و جذب کرد

خداوند که صاحب دل هاست دل ها را متوجه کسی می کند

و سالوس بازان ریا کار سرانجام رسوا می شوند

پس ای عزیز

نام نیک و محبوبیت را از خدا بخواه

تو برای خدا کار کن خداوند هم

علاوه بر کرامت های اخروی در همین دنیا هم به تو کرامت  و محبوبیت می بخشد و در دو جهان سرافرازت می کند.

یکی از عوامل نیدومند تکبر کوچکی افق فکر و پستی حد قابلیت است و آنچه کمال یا کمال لایق نیست  در افراد اثر می کند و به کبر وا می دارد و هرچه خود خواهی و دنیا دوستی بیشتر این امور هم در او بیشتر پیدا می شود.