دیده و شنیده شده است که اشخاصی در مشاهد مشرفه به امامی که صاحب ضریح است سلام کرده و

جواب سلام را شنیده اند!

جرعه وصال(چکیده ای از اندیشه های آیت الله بهجت)/ ص 19

به دیگران سلام کن تا اشک شیطان را درآوری.

اولین کسی که سلام کرد و شیطان را به گریه انداخت حضرت آدم علیه السلام بود.
(تفسیر برهان ذیل سوره حج)

مهار کردن شیطان/ واحد پژوهش هناریس/ ص 97

امام حسین علیه السلام پس از خروج از مکه و گذر از منزل تنعیم (جایی در مکه خارج از حرم در راه مدینه که اهل مکه برای عمره از آنجا محرم می شوند) و سپس ذات عِرق (با  کسره عین و ساکن حرف ر) (جایی که حاجیان عراق در آنجا محرم می شوند حد فاصل بین تهامه و نجد) به منزل ثعلبیه رسید.(1)

* رخدادهای ثعلبیه

حضرت علیه السلام در این منزل فرمودند:
هم اکنون دیدم که هاتفی می گوید:
شما با شتاب می روید و مرگ هم شما را  شتابان به سوی بهشت می برد
حضرت علی اکبر گفت: ای پدرجان مگر ما به حق نیستیم؟
امام علیه السلام فرمود:
بلی فرزندم قسم به خدا ما بر حق هستیم خدایی که برگشت همه به سوی اوست.
حضرت علی اکبر گفت:
در این صورت ما هرگز از مرگ ترس نداریم.
امام علیه السلام فرمود:
خدا تو را جزای خیر دهد حتی بهتر از آن پاداشی که پدر می تواند به فرزند بدهد.(2)

(1) لهوف سید بن طاووس/ ترجمه علیرضا رجالی تهرانی/ صص 96 تا 99

(2) مقتل الحسین علیه السلام/ سید ضیاء الدین تنکابنی /ص 37 و لهوف (همان) ص 99

بسته ام در خم گیسوی تو امید دراز

آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

ذره خاکم و در کوی توام جای خوشست

ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم!

وقتی شهدا و مجروحان جنگ را می دیدم می گفتم:

مهدی جان ! کاشکی بعد از پیروزی انقلاب جنگ نمی شد.

- نه مادر جان جنگ نعمت است.

اگر جنگ نمی شد

خوب و بد تشخیص داده نمی شد و معلوم نبود کی با انقلاب است و کی نیست.!

حرف های شنیدنی1/ پا به پای شهدا/ موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت/ ص 100/ شهید مهدی منصوب ابر ده

خروج امام حسین علیه السلام  از مکه

امام حسین علیه السلام در روز چهار شنبه هشتم ذی الحجه- و به نقلی  سه شنبه هفتم ذی الحجه- از مکه خارج شدند.

گزیده ای از سخنان حضرت علیه السلام هنگام وداع با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم
… درود بر تو ای پیامبر خدا من حسین پسر فاطمه علیها سلام فرزند کوچک تو، پسر دختر تو و نوه تو هستم … بر این ها گواه باش ، این مردم مرا تنها گذاشتند و رها کردند و حق مرا ضایع کردند و احترام ما را نگاه نداشتند. آری این شکایت من نزد تو است تا وقتی که تو را دیدار کنم!

بخشی از سخنان امام علیه السلام در وداع با ام سلمه
… خدا مقدر فرموده و خواسته  است که مرا چنین ببیند که بر اثر ستم و دشمنی شهید شوم. اهل بیت  و زنان مرا آواره و کودکان مرا سر بریده یا مظلوم و اسیر و گرفتار در زنجیر ببیند در حالی که آنها کمک می خواهند ولی یار و یاوری نمی یابند…

بخشی از وصیت امام به محمد بن حنفیه
… هدف من از این سفر امر به معروف و نهی از منکر و نتیجه اصلی این حرکت اصلاح مفاسد امور امت و احیا و زنده کردن سنت جدم رسول الله و شیوه پدرم علی پسر ابی طالب علیه السلام است…

بخشی از خطبه امام هنگام خروج از مکه:
… برای من از قبل زمینی که باید شهادتگاه من باشد و پیکر مرا در خود جای دهد انتخاب شده است باید خود را به آن سرزمین برسانم. گویی می بینم که در زمین کربلا بند بندم را گرگان بیابان های «نواویس» از هم جدا می سازند و شکم های خالی خود را پر می کنند. و هر کس می خواهد جان خویش را در راه ما فدا کند و خود را برای لقای پروردگار آماده می بیند با ما همسفر شود که من فردا صبح از مکه حرکت خواهم کرد ان شاء الله تعالی…

مقتل الحسین علیه السلام/ سید ضیاء الدین تنکابنی/ خلاصه صص 28 تا 33