خروج امام حسین علیه السلام  از مکه

امام حسین علیه السلام در روز چهار شنبه هشتم ذی الحجه- و به نقلی  سه شنبه هفتم ذی الحجه- از مکه خارج شدند.

گزیده ای از سخنان حضرت علیه السلام هنگام وداع با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم
… درود بر تو ای پیامبر خدا من حسین پسر فاطمه علیها سلام فرزند کوچک تو، پسر دختر تو و نوه تو هستم … بر این ها گواه باش ، این مردم مرا تنها گذاشتند و رها کردند و حق مرا ضایع کردند و احترام ما را نگاه نداشتند. آری این شکایت من نزد تو است تا وقتی که تو را دیدار کنم!

بخشی از سخنان امام علیه السلام در وداع با ام سلمه
… خدا مقدر فرموده و خواسته  است که مرا چنین ببیند که بر اثر ستم و دشمنی شهید شوم. اهل بیت  و زنان مرا آواره و کودکان مرا سر بریده یا مظلوم و اسیر و گرفتار در زنجیر ببیند در حالی که آنها کمک می خواهند ولی یار و یاوری نمی یابند…

بخشی از وصیت امام به محمد بن حنفیه
… هدف من از این سفر امر به معروف و نهی از منکر و نتیجه اصلی این حرکت اصلاح مفاسد امور امت و احیا و زنده کردن سنت جدم رسول الله و شیوه پدرم علی پسر ابی طالب علیه السلام است…

بخشی از خطبه امام هنگام خروج از مکه:
… برای من از قبل زمینی که باید شهادتگاه من باشد و پیکر مرا در خود جای دهد انتخاب شده است باید خود را به آن سرزمین برسانم. گویی می بینم که در زمین کربلا بند بندم را گرگان بیابان های «نواویس» از هم جدا می سازند و شکم های خالی خود را پر می کنند. و هر کس می خواهد جان خویش را در راه ما فدا کند و خود را برای لقای پروردگار آماده می بیند با ما همسفر شود که من فردا صبح از مکه حرکت خواهم کرد ان شاء الله تعالی…

مقتل الحسین علیه السلام/ سید ضیاء الدین تنکابنی/ خلاصه صص 28 تا 33