*اخلاص است که به عمل عظمت، بها و ارزش می دهد.

* نگو من چه دعا کنم و چه دعا نکنم آنچه باید بشود می شود طبق روایات نزد خدا مقام و منزلتی است که فقط از دعا به دست می آید.

*ما وظیفه داریم در همه خواسته هایمان از خدا تقاضا کنیم؛ بعضی فکر می کنند ارتباط دعایی در خواسته های سنگین است ، نه باید در همه مسائل خود را نیازمند امدادهای خداوند بدانیم.

*در بحارحدیثی داریم  که خدا به موسی فرمود: ای موسی هر چه نیاز داری از من بخواه حتی علف گوسفندت و نمک خمیرت را هم از من بخواه.

* این دعا و خواستن ربطی به انکار تلاش کردن ندارد. باید به نیروی خدا وند متعال تکیه کرد.

*آن کس که دید خدایی ندارد حرف قارونی می زند. این منم که با فکرم درآمد را ایجاد کردم و …. باید دید تو به زندگی توحیدی باشد.

*شرایط استجابت دعا

**اول: معرفت نسبت به ذات احدیت (در حدیث است که انسان ها باید بدانند که من خدا قدرت استجابت خواسته آنها را دارم)

**دوم: عمل بر اساس معرفت خود. عمل زاییده معرفت است. عمل عکس العمل معرفت است. هر چه معرفت بالاتر باشد رنگ و بوی عمل بالاتر است.

*از امام علی علیه السلام سوال شد: یا امیر المومنین قر آن فرموده «ادعونی استجب لکم» پس  سر اینکه ما دعا می کنیم ، مستجاب نمی  شود چیست؟ حضرت فرمود: به دلیل آنکه دل های شما مبتلا به هشت خیانت است اول اینکه شما  معرفت دارید به خدا ولیکن حق خدا را آنگونه که باید و شاید در عمل رعایت نمی کنید. شما چطور انتظار استجابت دارید در حالی که راه های دعا را به سوی خود بسته اید…

*اگر اهل عمل باشیم (تمام تلاش ما این باشد به واجبات پایبند باشیم و با تمام وجود از گناهان فاصله بگیریم) نفس ما الهی می شود.

*راه به روی ما بسته نیست اهل طاعت و بندگی شویم خدا فرشتگان را به طاعت ما در می آورد.

**سوم: منبع درآمد ما حلال باشد

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم:

اَطِب کَسبک تُستَجَب دَعوَتُک  درآمدت را پاک کن دعایت مستجاب می شود.

* در حدیث است انسان یک لقمه حرام داخل دهان می برد 40 روز دعایش مستجاب نمی شود.

*مال حرام فقط دزدی نیست کم کاری در وقت اداری ، صبحانه خوردن هنگام رجوع افراد و و …. هم در آمد را مشکل دار می نماید

** چهارم وقت دعا حضور قلب داشته باشد. با تمام وجود خود را در محضر خدا ببیند.همان طور که جسم رو به قبله و در محضر خدا، قلبمان رو به خدا باشد.

*پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم: بدانید دعایی که از دل غافل سرچشمه می گیرد مستجاب نمی شود.

 حاج سید محمود بهشتی نژاد / 10 و 11 اسفند 1393/

امام صادق عليه السلام:

سه خصلت است كه در هر كس مشاهده شود، هر چند اهل نماز و روزه باشد، منافق است.

چون سخن گويد، دروغ باشد

چون وعده دهد، تخلف نمايد

و چون امانتي به او سپارند، خيانت ورزد.

تحف العقول ص 567/  به نقل از كتاب چند پيام از امام صادق عليه السلام (برگزيده كتاب تحف العقول)/ مجتبي شاطر زاده/ ص 7

دهقاني به در خانه خواجه بهاء الدين صاحب ديوان رفت.

به خواجه سرا گفت كه به خواجه بگوي كه خدا بيرون نشسته است با تو كاري دارد.

به خواجه بگفت به احضار او اشارت كرد. چون در آمد. پرسيد: تو خدايي؟

گفت بله. گفت: چگونه؟ گفت من پيش [از اين] ده خدا، باغ خدا و خانه خدا بودم،

نواب تو ده و باغ و خانه از من به ظلم گرفتند، خدا ماند.

گزيده طنز عبيد زاكاني / ابوالفضل زرويي نصر آباد/ ص 19

الهي!

هراس حسن از خويش، بيش از اهرمن است

كه اين دشمن بيگانه است و آن آشنا و همخانه!

الهي نامه آيت الله حسن زاده آملي/ ص 47

استر طلحك را بدزديدند.

يكي مي گفت: گناه توست كه از پاس آن اهمال ورزيدي.

ديگري گفت: گناه مهتر است كه در طويله را باز گذاشته است..

گفت: پس در اين صورت، دزد را گناه نباشد.!

گزيده طنز عبيد زاكاني / ابوالفضل زرويي نصر آباد / ص 22

تا مسواك نمي زد نمي خفت.

مي فرمود:

هيچ گاه جبرييل نزدم نيامد جز آن كه، مرا به مسواك سفارش فرمود.

دهان هاي شما راهي از راه هاي [گفت و گو با] پروردگار است؛ پس محبوب ترين دهان نزد آفريدگار خوشبوترين دهان است، پس تا مي توانيد دهان هايتان را خوشبو كنيد.

در مسواك زدن دوازده فايده است:
پاكيزگي دهان خوشنودي آفريدگار سپيدي دندان نابودي كرم كاستي بلغم اشتها آوري، ازون شدن نيكي ها سنت پذيري، حضور فرشتگان و استحكام لثه ها ….

دندان هايتان را خلال كنيد؛ براي فرشتگان چيزي منفورتر از آن نيست كه در دندان هاي كسي [با قيمانده] غذا را ببينند.

چرا دندان هاي شما را زرد و كثيف مي بينم؛ شما را چه شده است كه مسواك نمي زنيد؟

دندان ها را آفريدگار والا آفريده است. آن ها ابزار خوردن وسيله جويدن، عامل اشتها و آماده ساختن معده هاست.

دو ركعت نماز با مسواك، برتر از هفتاد ركعت نماز بي مسواك است.

با همه سفارشي كه درباره مسواك زدن مي كرد، مي فرمود: در حمام مسواك نزنيد.

همنام گل هاي بهاري (نگاهي نو به شخصيت و زندگي پيامبر گرامي صلي الله عليه و آله و سلم)/حسين سيدي/ صص 25 و 26