بسيجى بودن اركانى دارد. همه‌ى ما بايد اين اركان را روزبه‌روز در خودمان تقويت كنيم جوانان عزيز!

بارها گفتيم كه در درجه‌ى اول، روحيه‌ى اخلاص و روحيه‌ى بصيرت است.

اين اخلاص و بصيرت روى هم اثر ميگذارند. هرچه بصيرت شما بيشتر باشد، شما را به اخلاص عمل نزديكتر ميكند. هرچه مخلصانه‌تر عمل كنيد، خداى متعال بصيرت شما را بيشتر ميكند. «اللَّه ولىّ الّذين امنوا يخرجهم من الظّلمات الى النّور»؛ خدا ولى شماست. هرچه به خدا نزديكتر شويد، بصيرت شما بيشتر خواهد شد و حقايق را بيشتر مى‌بينيد. نور كه بود، انسان ميتواند واقعيات و حقايق را مشاهده كند. وقتى نور نباشد، انسان واقعيات را هم نميتواند ببيند؛ «والّذين كفروا اوليائهم الطّاغوت يخرجونهم من النّور الى الظّلمات». وقتى طغيان جلوى چشم انسان را بگيرد، وقتى هوى‌هاى نفس - كه طاغوت حقيقى‌اند و در وجود خود ما بدتر از فرعونند - جلوى چشم ما را بگيرند، وقتى جاه‌طلبى‌ها و حسادتها و دنياطلبى‌ها و هوى‌پرستى‌ها و شهوترانى‌ها جلوى چشم ما را بگيرند، واقعيات را هم نميتوانيم مشاهده كنيم.

….. بعضى نمى‌بينند، بعضى درك نميكنند؛ بعضى به خاطر ظلمت دل، حتّى درك هم ميكنند، اما حاضر نيستند به اين فهم ترتيب اثر بدهند؛ اينها همه عوارض هواى نفس است؛ اينها همه نتيجه‌ى امر و نهى همان فرعون درونى ماست، همان فيل مستِ هوى‌ و هوس است كه شرع مقدس چكشى از تقوا و ورع به دست مؤمن ميدهد كه بر سر اين فيل مست بكوبد و او را آرام كند. اگر توانستيم اين را در وجود خودمان آرام كنيم، آن وقت دنيا نورانى خواهد شد، همه چيز را مى‌بينيم، چشم ما مى‌بيند؛ اما وقتى هوى‌پرستى باشد، نمى‌بيند. شما كه بسيجى هستيد، جوان هستيد، دلهاى شما پاك است، نورانى است، با صفاى باطنِ خودتان ميتوانيد اين روحيه را، اين حالت را در خودتان تقويت كنيد. بسيجى باصفاست، نورانى است.

عزيزان من! بسيجى شديد، مبارك است؛ اما بسيجى بمانيد. ايستادگى در راه، مهم است.

بسيجى ماندن متوقف به اين است كه دائم خودمان را مراقبت كنيم، مواظبت كنيم و از راه بيرون نرويم.

بيانات در جمع 110 هزار بسيجی‌ در روز عيد غدير (۱۳۸۹/۰۹/۰۴ - ۱۴:۲۳)

http://www.leader.ir / انتخاب تیتر و گلچین جملات سلیقه ای است.