« جزء دوم، پیام زندگی | جزء اول، پیام زندگی » |
دل گم گشته!
نوشته شده توسطصداقت...! 8ام تیر, 1393کاروانی که بود بدرقه اش حفظ خدا
به تجمل بنشیند به جلالت برود
سالک از نور هدایت ببرد راه به دوست
که به جایی نرسد گر بضلالت برود
با سلام و عرض تبریک حلول ماه مبارک رمضان
دوست عزیزم
شاید اینگونه قضاوت ها باعث شود وجدان این گونه افراد به درد آوردو این گونه احتمالات،احتمال اینه داره که دل های خفته بیدار بشن و به خودشون بگن شاید یک دلیل این رخداد همینه که میگن. بنده و امثال من هم هیچ وقت به طور یقین عامل اصلی این قضیه را گناهان انجام شده نمیدانیم این احتمال هم مثل بقیه احتمالاتی که گفته میشه ولی نمیدونم چرا غالب مردم نمیخوان چند در صدی هم عمل این قضیه را قهر خدا بدونن و فکر میکنیم خیلی خوبیم به گفته آقای حسینی که گفتن گاهی بیماری به علت گناه هست گاهی هم علت این رخداد های طبیعت گناهان انجام شده است.
به هر حال از بیان دیدگاهتون ممنوم
التماس دعا
پاسخ دادن:
سلام دوست عزیز و گرامی
بنده می فهمم منظور شما چیست و دغدغه صادقانه شما را درک می کنم. اما وقتی احتمالی از احتمالات را بیان می کنیم و در مورد حادثه ای که قضاوت قطع و یقینش در اختیار اولیا و امام معصوم باید مواظب بهانه جویان هم باشیم و حتما بگوییم احتمال همان طور که فرموده بودید، اما ابتدای مطلب موثر تر است. آبروی یک طلبه و زیر سوال رفتنش آبروی حوزه است و اتهام حوزه. هر چند بنده دیگر حوزوی نیستم
از حضور شما سپاسگذارم
در پناه حق
فرم در حال بارگذاری ...