منجیه 28

نوشته شده توسطصداقت...! 25ام تیر, 1394

بگو: اگر خداوند من و تمام كسانى را كه با من هستند هلاك كند يا مورد ترحم قرار دهد، چه كسى كافران را از عذاب دردناك پناه مى‏ دهد(سوره ملک آیه بیست و هشتم)(1)

نکات کلیدی:

*در بعضى از روايات آمده است كه كافران مكه، به پيامبر صلی الله علیه و آله و مسلمانان نفرين مى‏ كردند و تقاضاى مرگ او را داشتند به گمان اينكه اگر آن حضرت از دنيا برود، دعوتش نيز برچيده مى‏ شود، آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ داد. خداوند وعده پيروزى اين آئين و سيطره آن را بر تمام جهان به او داده است، و حيات و مرگ پيغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم چيزى را تغيير نمى ‏دهد(1)

* اين آيه ما را به حقايق آينده متوجه مى ‏سازد
اين كه كافران معمولا از مسئوليت در مقابل حقايق الاهى با انتقال دادن قضيه رسالت از موضع خود و آن را به صورت مبادله شخصى ميان خودشان و رسول درآوردن، مى‏ گريزند، و تو گويى رسالت قضيه ‏اى است كه تنها مربوط به شخص پيغمبر است، و او در صدد دست يافتن به مصالح شخصى خويش است، و به همين سبب است كه به منازعه با كسانى مى‏ پردازد كه به او ايمان نياورده ‏اند. و اين آيه سفاهت اين رأى را آشكار مى‏ كند و يادآور مى ‏شود كه رسالت در ابتدا قضيه‏ اى ميان انسان و پروردگار او است، و رسول جز واسطه‏ اى ميان اين دو نيست، و بنده ‏اى از بندگان خدا است كه اگر بخواهد او را هلاك مى ‏كند يا مشمول رحمت خود قرار مى ‏دهد
آيه سبب از بين رفتن انديشه‏ هاى گمراه كننده درباره شفاعت مى ‏شود، و چنان است كه محمد پيامبر- صلّى اللَّه عليه و آله- كه نزديكترين آفريدگان به خدا و بزرگترين منزلت را در نزد او دارد، و به او وعده شفاعت داده شده، چيزى از خدا در تملك خود ندارد، تا چه رسد به كسانى از اولياى صلح كه مقامى پايينتر از او دارند؟ و شركايى كه با وهم و پندار پيدا شده‏ اند؟(4)

*و در اين آیه به طور قاطع كفار را تهديد مى ‏كند به اينكه هلاك شدن ما و هلاك نشدنمان هيچ سودى به حال شما ندارد، و عذابى را كه به طور قطع و به خاطر كفرتان به شما خواهد رسيد از شما برطرف نمى ‏سازد(3)

لحظه ای درنگ:

کفار همانگونه که نسبت به شخص پیامبر بغض و کینه دارند نسبت به پیروان او هم کینه دارند(اهلکنی الله و من معی)(2)