این قوم را چه شده که نمی خواهند سخنی را بفهمند؟(78 نساء)

بی شک خدا به هر چیزی گواه است(33 نساء)، این بس که خداوند گواه است(79 نساء)

خدا بر هر چیزی مراقب و حسابگر دقیق است(85 نساء)، همانا خداوند حسابرس همه چیز است(86 )

خدا برای سرپرستی کافی و برای یاوری بس است(45 نساء)، پشتیبانی خدا کافی است(81 نساء )

اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود مسلما جز شمار اندکی همه از شیطان پیروی می کردید(83 نساء)

فضل و بخشش خداوند بر تو بزرگ است(113 ) ،(و هر چه می خواهید ) از فضل خدا بخواهید(32 نساء)

وعده خدا راست است و چه کسی از خدا راست گفتار تر است؟(122 نساء)،

پاداش دنیا و آخرت نزد خداست(134 نساء)، و چه کسی از خدا راستگوتر است(87 نساء)

به یقین هر چه عزت است، از آن خداست(139 نساء)

امر خدا انجام پذیر است(47 نساء)، به زودی خدا مومنان را اجری بزرگ خواهد داد(146 نساء)،

اگر شکر گزاری کنید و ایمان آورید خدا را با عذاب کردن شما چه کار؟(147 نساء)

پس

خدا را بندگی کنید و …. به پدر و مادر احسان کنید(36 نساء)

انتخاب و ترتیب آیات سلیقه ای است.

یکی را از علما پرسیدند که: یکی با ماهرویی است در خلوت نشسته و درها بسته

و رقیبان خفته و نفس طالب و شهوت غالب.

هیچ باشد که به قوت پرهیزکاری از او به سلامت بماند؟

گفت: اگر از مهرویان به سلامت بماند، از زبان بدگویان نماند.

شاید پس کار خویشتن بنشستن

لیکن نتوان زبان مردم بستن

گزیده گلستان سعدی/ سید اکبر میر جعفری / ص 122

نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست

سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش

کمان ابروی جانان نمی پیچد سر از حافظ

ولیکن خنده می آید بدین بازوی بی زورش

خدا شاهد کردار شماست(بقره 98)، خداوند به آنچه می کنند احاطه دارد(120 بقره)،

خدا به آنچه نهان می دارند داناتر است(بقره 167)، به یقین خدا به راز سینه ها آگاه است(119 و 154 بقره)

خدا هیچ ستمی بر جهانیان نمی خواهد(بقره 108)؛ خدا در حق بندگان هرگز ستمکار نیست(بقره 182)

خدا پاداش مومنان را تباه نمی کند(بقره 171)، و پاداش نیک تنها نزد خداوند است(195 بقره)

رحمت خدا از هر آنچه جمع می کنند بهتر است(بقره 157)

قطعا خداوند از جهانیان بی نیاز است(بقره 97)

خداوند مولای شماست و همو بهترین یاری کنندگان است(بقره 150)

اگر خدا شما را یاری کند کسی بر شما پیروز نخواهد شد(160 بقره)

پس

باید(بندگان) از خدا پروا کنند و سنجیده سخن بگویند(9 نساء)

انتخاب و ترتیب آیات سلیقه ای است.

بر آستان جانان گر سر توان نهادن

گلبانگ سر بلندی بر آسمان توان زد

درویش را نباشد برگ سرای سلطان

مائیم و کهنه دلقی کاتش در آن توان زد

اگر درست به قرآن عمل می کردیم،

با عمل خود دیگران را جذب می کردیم؛

زیرا مردم غالبا-به جز عده معدود- خواهان و طالب نور هستند.

جرعه وصال/ چکیده ای از اندیشه های آیت الله بهجت/ ص 114