کاروان امام  حسین علیه السلام پس از آن به منزلگاه ذو حُسَم ررسید.(1) و در گذر از منزلگاه قبلی تا این محل  خبر شهادت قیس بن مسهر و رویارویی با حر و لشکریانش  مهمترین رخدادها بود.(2)

توضیحات مختصر

* قیس بن مسهر
امام علیه السلام نامه ای را توسط قیس بن  مسهر به گروهی از شیعیان کوفه از جمله سلیمان بن صرد نوشت. قبل از رساندن نامه حصین بن نمیر از نزدیکان عبیدالله برای تفتیش جلو او را گرفت و قیس نامه را پاره پاره کرد. حصین او را نزد ابن زیاد برد ودر چون و چراهای ابن زیاد گفت که نامه از امام حسین علیه السلام برای جمعی از کوفیان است که نام انها را نمی داند. ابن زیاد از او خواست یا نام آنها را فاش کند یا بر منبر رفته و حسین و برادر و پدرش را لعنت کند و الا او را خواهد کشت. قیس گفت بر منبر رفته و این کار را انجام می دهد. پس بر بالای منبر رفت و پس از ثنای خدا و درود بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر علی و فرزندانش علیهم السلام رحمت فراوان نثار نمود و عبید الله بن زیاد و پدرش و همه گردنکشان بنی امیه از اول تا آخر را لعنت کرد و سپس گفت: ای مردم! من فرستاده حسین بن علی علیه السلام به سوی شما هستم که در فلان جا از او جدا شدم. دعوتش را اجابت کنید. خبر که به ابن زیاد رسید دستور داد قیس را از بالای قصر به زیر افکندند و به شهادت رسید. امام پس از شنیدن این خبر گریست و فرمود:
خداوندا برای ما و شیعیانمان جایگاهی والا و منزل نیکویی قرار ده و ما را در جوار رحمتت با هم جمع کن که تو بر هر چیزی قادر و توانایی.(2)

* گفت و گوی امام با حر
امام حسین علیه السلام  پس از رویارویی با حر و هزار سوار او از او پرسید با مایی یا علیه ما؟ گفت: یا ابا عبدالله علیه شما امام فرمود: لا حول و لا قوه الا بالله. سخنانی بین امام و حر رد و بدل می شد. سپاه حرهر وقت حضرت مسیری را انتخاب می نمود گاهی از حرکت امام جلوگیری و گاهی حضرت را از مسیر حرکت منحرف می نمودند تا اینکه حضرت روز دوم محرم به کربلا رسیدند.(2)

* گزیده ای از سخنان امام علیه السلام در ذو حسم:
… آنچه را روی داده و پیش آمده است می بینید دنیا واژگونه شده، یعنی آنچه معروف بوده از آن روی گرداندند و از معروف جز اندکی باقی نمانده … زندگی همانند چراگاهی که چیزی ندارد پست و ناچیزاست مگر نمی بینید به حق عمل نمی شود و از باطل پرهیز نمی کنند. مومن واقعی باید حق طلب  و مایل به لقای پروردگار باشد. مرگ ارزشمند نزد من شهادت و زندگی در کنار ستمگران خفت و ننگ است.(1)

( 1) مقتل الحسین علیه السلام / سید ضیاء الدین تنکابنی /صص 38 و 39
(2) لهوف سید بن طاووس/ ترجمه علیرضا رجالی تهرانی/ صص103 تا 111