یکی از القاب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف «قائم» است و
دستور است که پیروان آن حضرت، با شنیدن این لفظ و یا با تلفظ این کلمه برخیزند و بایستند.
در واقع این کار یک نوع عمل مستحبی است
و احترام و اظهار پیوند و انتظار آن حضرت است و
ضمنا مردم را به یاد نهضت و قیام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می اندازد
و برای آنها تلقین عملی می شود که باید برخاست، نهضت کرد، امیدوار بود
و به زمینه سازی برای ظهور و قیام جهانی رهبری معصوم و قاطع که
امید پیامبران و امامان و همه مستضعفان جهان و قلب تپنده هستی است پرداخت.
ناگفته نماند که این کار حتی در زمان امام صادق علیه السلام در میان شیعیان معمول بوده،
حتی نقل شده در خراسان در حضورحضرت رضا علیه السلام کلمه «قائم» ذکر شد،
حضرت برخاست و دستش را بر سر نهاد و فرمود
«الّلهمَّ عَجِّل فَرَجَه و سَهِّل مَخرَجَه؛
خداوندا بر فرجش شتاب کن و راه ظهور و نهضتش را آسان گردان!»
در سبک زندگی مهدوی
شیعه امام را از یاد نخواهد برد.
دائم در یاد اوست و
خود را برای در رکاب بودن امام زمان آماده می کند که این کار نمونه ای از آن است.

مهدی موعود/ محمد رحمتی شهرضا/ص46 و 47