خسته ام از آرزوها

آرزوهای شعاری!

شوق پرواز مجازی

بال های استعاری!

فردا که پیشگاه حقیقت شود پدید
شرمنده ره رُوی که عمل بر مجاز کرد!

اما حق سرپرست علمی تو این است که
او را بزرگ داری
مجلس او را محترم شمری
سخنانش را گوش دهی
روی دلت را به جانب او کنی و
با سپردن عقل و اندیشه او را در آنچه به آن نیازمندی یاری کنی تا بیاموزدت
باید به او دل سپرده و با ترک لذت ها و کم کردن تمایلات نفسانی چشم بر او دوزی
و بدانی که هر آنچه از او می آموزی موظف هستی آن را به عنوان رسالتت به دیگران  نیز برسانی
و باید این رسالت را به خوبی انجام دهی
و در ادای این وظیفه به او خیانت نورزی
و به خوبی از عهده آن برآیی
و هیچ نیرویی نیست مگر از ناحیه خداوند

رساله حقوق امام سجاد علیه السلام/ ترجمه احمد رنجبری/ ص29

ای کاش می فهمیدیم که
چاره کار ما در یک چیز منحصر است و آن این است که:
تکلیف الهی را تشخیص بدهیم
و بدانیم که چه کار را باید انجام دهیم و چه کار را نباید انجام دهیم!

جرعه وصال(چکیده ای از اندیشه های آیت الله بهجت)/ ص 156

اذان برای آدم های تنها
بال پرواز می شود
چون یادشان می آید کنارشان
جز خدا هیچ نیست!

ما بدان مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند!