در ماجرای خلقت و خلافت انسان، فرشتگان از آفرینش انسان اظهار نگرانی کرده و به خدا گفتند: آیا کسی را در زمین قرار می دهی که اهل فسلد و خونریزی است؟ خداوند در پاسخ فرمود: من چیزی می دانم که شما نمی دانید.

قتل و خونریزی  و ایجاد ناامنی از نمونه هی بارز فساد و افساد است، اما قرآن موارد دیگری را نیز فساد شمرده که یکی از آنها فساد مالی و اقتصادی است.

حضرت شعیب در میان قومی زندگی می کرد که کم فروشی در میان آنها رواج داشت، لذا آن حضرت در کنار دعوت مردم به یکتاپرستی ، آنها را از این کار زشت باز می داشت.چنانچه درآیه 85 سوره  اعراف می خوانیم: ای مردم! حق پیمانه و ترازو  را ادا کنید و از اموال مردم چیزی را نکاهید و در زمین فساد نکنید.

آری ضایع کردن حق مردم، کم کاری و کم فروشی، یک نوع فساد مالی و اقتصادی است که عواقب بسیاری را برای فرد و جامعه به دنبال دارد و از جمله آنها لقمه حرام است. لقمه حرام انسان را فاجر و بدکار می سازد و اگر این حرام خواری جبران نشود، انسان دست ، به کفر و انکار می زند. قرآن در  ابتدای سوره مطففین می فرماید: وای بر کم فروشان! سپس درآیه هفتم، از آنان به عنوان فجار و در آیه دهم به عنوان مکذبین یاد می کند؛ گام اول کم فروشی و حرام خوری است. گام دوم فاسد و فاجر و تبهکار شدن، و عاقبت در برابر حق ایستادن است.

ادامه »

شرایط به اموری گفته می شود که تحقق « مطلوب» و مشروط به وجود آنها  بستگی دارد و تا محقق نشود مشروط به وجود نمی آید .

مراد از شرایط ظهور، آن دسته اموری است که تحقق ظهور بسته به وجود آنهاست.

علامت به معنای نشانه است و مراد از آن ، پیدایش پدیده ای است که با مقصود و مطلوب مرتبط بوده ، آدمی را به سوی آن راهنمایی می کند و در مسیر بودن و نزدیک شدن به هدف را یادآور می شود.

مراد از علایم ظهور آن دسته از حوادثی است که بر اساس پیش بینی پیشوایان معصوم

قبل یا در آستانه ظهور واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن قیام حضرت را می دهد.

پس پدیدار شدن هر یک از نشانه ها چیزی جز نزدیک تر شدن زمان ظهور را نمی رساند. بر این اساس ، علایم در پیدایش مطلوب (ظهور) نقشی ندارد بر خلاف شرایط که در پیدایش مشروط دارای تاثیرند.

ظهور وابسته به شرایط است نه علایم.

باید شرایط فراهم باشد تا ظهور ممکن شود و وقتی ظهور ممکن شد،  تحقق علایم را به همراه خواهد داشت. از سوی دیگر

تحقق شرایط به دست مردم است.

پس بحث شرایط بحثی کاربردی است و مردم در تحقق آن دخالت داشته ، می توانند فعالیت کنند

و با بررسی آن ، وظایف منتظران نیز بیشتر می شود.

رحلت جانسوز بانوی اخلاق

خانم فاطمه معصومه علیها سلام

بر تمام دوستداران و پیروان راه ایشان تسلیت باد.

ادامه »

خواهش می کنم تا آخرش بخون بعد قضاوت کن!

 داستانی است درمورد اولين ديدار “امت فاكس"، نويسنده و فيلسوف معاصر، ‌از آمريكا، هنگامی كه برای نخستين بار به رستوران سلف سرويس رفت.
وی كه تا آن زمان هرگز به چنين رستورانی نرفته بود، در گوشه ای به انتظار نشست، با اين نيت كه از او پذيرايی شود.
اما هرچه لحظات بيشتری سپری ميشد، ناشكيبايی او از اينكه ميديد پيشخدمتها كوچكترين توجهی به او ندارند، شدت گرفت.
از همه بدتر اينكه مشاهده ميكرد كسانی كه پس از او وارد شده بودند، در مقابل بشقابهای پر از غذا نشسته و مشغول خوردن بودند.
وی با ناراحتی به مردی كه بر سر ميز مجاور نشسته بود، نزديك شد و گفت: من حدود بيست دقيقه است كه در ايجا نشسته ام بدون آنكه كسی كوچكترين توجهی به من نشان دهد. حالا ميبينم شما كه پنج دقيقه پيش وارد شديد، با بشقابی پر از غذا در مقابل من، اينجا نشسته ايد! موضوع چيست؟ مردم اين كشور چگونه پذيرايی ميشوند؟
مرد با تعجب گفت: اينجا سلف سرويس است، سپس به قسمت انتهايی رستوران، جايی كه غذاها به مقدار فراوان چيده شده بود، اشاره كرد و ادامه داد به آنجا برويد، يك سينی برداريد هر چه ميخواهيد انتخاب كنيد، پول آنرا بپردازيد، بعد اينجا بنشينيد و آنرا ميل كنيد!
امت فاكس كه قدری احساس حماقت ميكرد، دستورات مرد را پی گرفت، اما وقتی غذا را روی ميز گذاشت،

ناگهان به ذهنش رسيد كه زندگی هم در حكم سلف سرويس است. همه نوع رخدادها، فرصت ها، موقعيتها، شاديها، سرورها و غم ها در برابر ما قرار دارد، درحالی كه اغلب ما بی حركت به صندلی خود چسبيده ايم و آنچنان محو اين هستيم كه ديگران در بشقاب خود چه دارند و دچار شگفتی شده ايم از اينكه چرا او سهم بيشتری دارد كه هرگز به ذهنمان نميرسد خيلی ساده از جای خود برخيزيم و ببينيم چه چيزهايی فراهم است، سپس آنچه ميخواهيم برگزينيم.

وقتی زندگی چيز زيادی به شما نميدهد، به دليل آنست كه
شما هم چيز زيادی از او نخواسته ايد

زرافه (شتر گاو پلنگ)