نایب رئیس جلسه. هر زمان مشکل و کاری مانع حضور مربی کلاس می شود، رهسپار مسجد می شوم و چند جلسه ای مربی قرآن.
کمی زود رسیده بودم. مبصر کلاس که خانم کم سواد میانسالی بود همه رحل و قرآن ها را با ظرافت خاصی دایره وار چیدمان کرده بود.
منتظر بقیه ماندیم .
آرام آرام نزدیک شد و پرسید: «دختر آقای فلانی؟» . با تعجب از اینکه مرا می شناخت حرفش را تایید کردم. حتی می دانست چندتا خواهر برادریم. پرسید: « از دخترا فقط تو موندی؟» ؛ «موندم؟ آهان بله. فقط من ازدواج نکردم.»
به سبک همه بزرگترها اعم از دوست و فامیل و آشنا و غریبه شروع کرد به گفتن حرف های تکراری: «مادر جان همیشه جوان نیستی. پدر و مادرت همیشه زنده نیستند. ازدواج سنت پیابر است. اصلا کسی تن به ازدواج ندهد دینش درست نیست. خبری هم در ازدواج نیست. . اولش یک جور. بچه دار شدنش یک جور. بچه ها کوچکند یک جور بزرگ شدند مشکلاتشان بزرگتر می شود و تا توانست از تلاششان برای ازدواج پسر آخرش گفت و اینکه حالا کاملا راضی است. »
حرفی نزدم جز اینکه : «به قول خودتان زندگی مسئولیت سنگینی است.  مهم تعداد خواستگار و خواستگار داشتن نیست. هم کفوی برایم خیلی اهمیت دارد و هم کفوی را در ثروت و… نمی بینم. فکر و باور باید به هم شبیه باشد و خانه و ماشین و … جایگزین و جبران کننده این ملاک نمی شود ».
حرفی نگفته روی دلم سنگینی می کرد: «به فرض ما سختگیر و نادان و دل به دنیا بسته و دنبال مدرک و کمالگرا . اشتباه کردیم ازدواج نمی کنیم و اشتباه کردیم دهه شصت به دنیا آمدیم و اشتباه کردیم به دنیا آمدیم. ما در اشتباه خود با جان و دل به «وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا »¹ عمل کردیم . شما برای «وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَىٰ »² چه کردید؟ ما که عملی جز نصیحت سرزنش گونه نشنیدیم.

نوشته شده توسط: صداقت/ 20 خرداد 1398

1 -  و كسانى كه (وسيله‌ى) ازدواج نمى‌يابند، پاكدامنى و عفت پيشه كنند آیه 33 سوره نور

2- زنان و مردان بی همسر را به ازدواج در آورید- آیه 32 سوره مبارکه نور