بگو علم آن مخصوص خدا است و من فقط بيم دهنده آشكار هستم(سوره ملک آیه بیست و ششم)(1)

نکات کلیدی:

* علم غیب دو نوع است: نوعی که خداوند به بر گزیدگان خود عنایت می کند ( رجوع شود به آیه 49 سوره هود) و نوعی که فقط مخصوص خداست و حتی انبیای الهی به آن آگاهی ندارند مانند علم به برپایی قیامت(2)

*لام در كلمه” العلم” لام عهد است و مراد، علم به وقت حشر است، و اما اگر الف و لام را براى جنس بدانيم،  در نتيجه معنايش اين مى ‏شود كه به طور كلى حقيقت علم نزد خداست، و احدى به هيچ مقدار از آن علم احاطه نمى‏ يابد، مگر به اذن خداى تعالى(3)

*خاتمه آيه ما را به دو حقيقت درباره روشنى راه دعوت صحيح و سالم به خدا هدايت مى ‏كند:
اوّل: اين كه بر فرد مكتبى واجب است كه بنا بر آنچه مكتبش براى او ترسيم كرده است و هدف هاى او را در زندگى تعيين مى‏ كند، پيش برود، بدون آن كه توجه فراوان به انگيزش هاى ديگران از دشمنان و رقيبان و نادانان ، از راه گرفتن اشكال و طرح پرسش و ملاحظات بى‏ معنى داشته باشد، چه اگر چنين كند هرگز به هدفهاى خود نخواهد رسيد.
دوم: تواضع نسبت به حق در دعوت مسئله ‏اى مهمّ است، پس اگر از او درباره چيزى سؤال شود كه پاسخ آن را نمى‏ داند، واجب است بگويد كه نمى‏ دانم . آقاى بشريت حضرت   محمد صلی الله علیه و آله و سلم  با عظمتى كه دارد، در جواب كسى كه از او از ساعتى پرسش كرده كه علمى درباره آن ندارد، گفته است كه از ميعاد آن آگاهى ندارد(4)

*رسالت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خبر دادن از غیب نیست بلکه هدایت و هشداراست(2)

*افراد مغرور و لجوج را باید به شیوه هشدار، ارشاد نمود و بشارت و تشویق درباره این گونه افراد کارساز نیست (2)

*سخن پیامبران روشن و بدون ابهام و پیچیدگی است(نذیر مبین)(2)

لحظه ای درنگ:

كافرى كه در غرور و عتوّ و نفور از حق سرنگون شده، خبر دادن هيچ كس به او در موعد ساعت سبب پيدا شدن تغييرى در او نمى‏ شود، و اگر هم كسى به او خبر دهد و اين خبر دادن درست هم باشد، آن را نمى‏ پذيرد، بدان جهت كه مشكل و مسئله او آن است كه به اساس،  كه همان ساعت است ايمان ندارد(4)

(1)تفسیر نمونه/ آیت الله مکارم و جمعی نویسندگان/ ج24/ ص 352

(2) تفسیر نور/ محسن قرائتی/ ج 10/ ص 161 و 162

(3)تفسیر المیزان/ علامه طباطبایی/ج19/ ص610

(4)تفسیر هدایت/ جمعی از مترجمان/ ج 16/ ص 187 و 188