شدت خستگی اجازه تشریف فرمایی خواب را هم نمی داد. ناچار دست به دامن سیستم شدم. خواستم کمی مطالعه الکترونیکی داشته باشم، توانش را نداشتم . ناگهان به ذهنم  رسید دستی به ظاهر وبلاگی که یکی دو ماه است فقط با مدیر محترم آن همکاری دارم  و اجازه انتشار مطلب بدون تایید ایشان را هم داشتم، بکشم. اولین چیزی که به ذهنم رسید تغییر قالب و جابجایی ابزارهای نوار کناری و تغییرات تا رسیدن به آنجایی که کمی آراسته تر به نظر برسد. تمام قالب ها را آزمون و خطا کردم نهایتا به قالب مطلوبی رسیدم که هر چند رنگ جعبه عناوین پست ها را نمی پسندیدم  اما از بقیه ویژگی ها قابل تایید بود. فقط نیاز به  یک سر برگ مناسب با قالب داشت. چشمتان روز بد نبیند تنها برنامه گرافیکی که به آن دسترسی داشتم برنامه نقاشی بود. چون معمولا با برنامه فتوشاپ کار کرده بودم زجر آور بود. حتی نمی دانستم سایز تصویر را چگونه تغییر بدهم و خلاصه بر خلاف همیشه، به روش آزمون و خطا، نهایتا سربرگ  بدی به نظر نمی رسید. ظریف کاری خاصی به دلیل امکانات ضعیف برنامه نداشت اما با دو تصویر سعی کردم تاریخچه موضوع را به نمایش بگذارم.  بعد از بارگزاری متوجه شدم قالب به طور پیش فرض در یک طرف سربرگ حاشیه سفید رنگی ایجاد می نماید و تقارن مناسبی ندارد. فقط سیستم و انگشتانم می دانند چقدر طول کشید تا با برنامه نقاشی حاشیه را اضافه نمایم و تقارن را با بی تقارنی به نمایش بگذارم؛ آن هم با  جا به جا کردن دو تصویر حاشیه ای  در برنامه نقاشی  که از غنی سازی هسته ای  و ترکیب چند عکس در این برنامه که در مرحله قبل انجام شده بود، کار تجربه نشده تری به نظر می رسد. وسط این معرکه گاهی نازنین با نگاه  و لبخند معنا داری می گفت: کوشا جان تمام نشد؟!  بعد از بارگزاری نهایی سربرگ از شدت تلاش مضاعف، بدون حذف سربرگ های اضافه آزمون و خطا ،  با سیستم خداحافظی کردم. یکی دو روز بعد به جای میزکار این بار سری زدم به صفحه وبلاگ. لبخند زدم. کوشای دوم سربرگ را تغییر داده  بودند. انصافا ظریف کاری مناسبی داشت جز همان حاشیه ای که یا  دقت نشده بود یا مهم به نظر نرسیده بود. به ذهنم رسید با مراجعه به تنظیمات چند سربرگ اضافه را حذف نمایم این بار در نگاه اول  چند ثانیه دلگیر شدم.  حتی سربرگ غنی سازی شده هم حذف شده بود.  فایلش را هم نداشتم! کاش به جای ساختن سربرگ استراحت کرده بودم، کاش مطالعه کرده بودم، چه زجری کشیدم! چقدر زمانم تباه شد. چند ثانیه عجیب ناراحت کننده بود، اما با چند ثانیه فکر، وجدانم به صدا در آمد  مگر وبلاگ وبلاگ تو بود؟ همه تغییرات عوض شده بود یا فقط سربرگ ؟ حالا بهتر شد یا قبلا؟ حتی طرح شبیه طرح قبلی است! مدیر از شرایط تو چه می دانست؟! ….  اشتباه ، قضاوت عجولانه بود نه حذف سربرگ . همان چیزی که خیال می کنی بسیار دور است اما شاید با همراهی نوشتار تا قبل از نتیجه  برای شما هم اتفاق افتاد.  مواظب قضاوت های عجولانه و تباه کردن هایمان باشیم، مخصوصا در زندگی خانوادگی. قضاوت عجولانه یعنی ملاک حق بودن رضایت ما نه رضایت خدا!

صداقت/ 21 مرداد 94