پادشاهی به کشتن بی گناهی فرمان داد. گفت ای ملک به موجب خشمی که تو را بر من است،

آزار خود مجوی که این عقوبت بر من به یک نفس به سر آید و بِزِه آن بر تو جاوید بماند.

دوران بقا چو باد صحرا بگذشت                    تلخی و خوشی و زشت و زیبا بگذشت

پنداشت ستمگر که جفا بر ما کرد                  در گردن او بماند و بر ما بگذشت

ملک را نصیحت او سودمند آمد و از سر خون او برخاست.

بزه= گناه           از سر خون او برخاست= از سر خون او گذشت، او را بخشید.

گزیده گلستان سعدی/ سید اکبر میر جعفری/ ص 59

الهی اگر از من پرسند کیستی، چه گویم؟

تا کعبه وصلت فرسنگ هاست و در راه خر سنگ ها و

این لنگ به مراتب از خرچنگ کمتر است.

خرچنگ را گفتند: به کجا می روی؟ گفت: به چین و ماچین.

گفتند: با این راه و روش تو؟

الهی نامه/ آیت الله حسن زاده آملی/ ص 13

یکی از بزرگا ن گفت،پارسایی را:چه گویی در حق فلان عابد که دیگران در حق وی به طعنه سخن ها گفته اند؟

گفت:بر ظاهرش عیب نمی بینم و در باطنش غیب نمی دانم.

هر که را جامه پارسا بینی                  پارسا دان و نیکمرد انگار

ور ندانی که در نهانش چیست             محتسب را درون خانه چه کار؟

طعنه= سرزنش، بدگویی  ،  محتسب= مامور اجرای احکام دین

گزیده گلستان سعدی/ سید اکبر میر جعفری/ ص 69

الهی،

در راهم،

اگر درباره ام بگویی «لم نجد له عزما» چه کنم؟

الهی نامه/ آیت الله حسن زاده آملی/ص 9

نشدم راهی این چشمه که سیراب شوم

تشنگی خاص‌ترین لذت دنیاست حبیب!

الهی

سالیانی می پنداشتم که ما حافظ دین تو ایم«استغفر ک اللهم»

در این شب فهمیدم

دین تو حافظ ماست«احمدک اللهم»

الهی نامه/ آیت الله حسن زاده آملی/ ص 7 با اندکی تخلص