موضوعات: "نکته ها و آموزه ها" یا "دریای پر گهر" یا "فقط خدا" یا "مهدویت" یا "نشانه های خدا در زمین" یا "پیام قرآنی"

عمرت برفت و چاره کاری نساختی!

نوشته شده توسطصداقت...!

چـون شـادمانی و غـم دنیـا مقیــم نیست     فرعون کامـران به و ایـوب مبتـلا

غـم نیـست زخـم خـورده راه خـدای را     دردی چه خوش بود که حبیبش کند دوا

مابین آسمان و زمین جای عیش نیست     یک دانه چون جهد ز میان دو آسیا؟

عمرت برفت و چاره کاری نســاختی       اکنون که چاره نیست به بیچارگی بیــا

کردار نیک و بد به قیامت قریـن توست     آن اختیـار کن که تـوان دیـدنش لقـا

هر کس از عشق نصیبی دارد!

نوشته شده توسطصداقت...! 12ام دی, 1393

جمعه احوال عجیبی دارد

هر کس از عشق نصیبی دارد

در دلم حس غریبی جاریست

و جهان منتظر بیداریست

جمعه با نام تو آغاز شود

یابن یاسین همه جا ساز شود

جمعه یعنی غزل ناب حضور

جمعه میعادگه سبز حضور

جمعه هر ثانیه اش یک سال است

جمعه از دلهره مالامال است

ابر چشمان همه بارانی است

عشق در مرحله پایانی است

کاش این مرحله هم سر می شد

چشم ناقابل ما تر می شد

 

الهی!

نوشته شده توسطصداقت...! 12ام دی, 1393

با ددان بتوان به سر بردن

با دونان چه باید کرد؟

الهی نامه  آیت الله حسن زاده آملی/ ص 26

حکایت

نوشته شده توسطصداقت...! 12ام دی, 1393

فقیری تهی دست،  خواجه ای ثروتمند را گفت: اگر من بر در سرای تو بمیرم با من چه می کنی؟

گفت: تو را کفن می کنم و به گور بسپارم

فقیر گفت: امروز به زندگی مرا پیراهنی پوشان و چون بمیرم بی کفن به خاک بسپار!

خواجه بخندید و او را پیراهن بخشید!

حکایت و حکمت/ حسین دیلمی/ ص 52

اسیری دل!

نوشته شده توسطصداقت...! 12ام دی, 1393

زهد با داشتن و نداشتن دنیا منافات ندارد…

میزان زهد، دنیا داشتن یا نداشتن نیست بلکه

میزان دل بستن یا نبستن به دنیا است.!

جرعه وصال(چکیده ای از اندیشه های آیت الله بهجت)/ ص 68

ز بام عرش می آید صفیرم!

نوشته شده توسطصداقت...! 10ام دی, 1393

چنان پر شد فضای سینه از دوست

که فکر خویش گم شد از ضمیرم

قدح پر کن که من در دولت عشق

جوانبخت جهانم گر چه پیرم

برای که می دوی؟؟!

نوشته شده توسطصداقت...! 10ام دی, 1393

از گرگی پرسیدند: علت چیست که به هنگام فرار تو بهتر و سریعتر از سگ می دوی؟

گفت: علت آن است که دویدن من برای نجات خودم است و دویدن سگ برای نجات دیگران!

آلبوم خنده/ منصور خانلو/ ص 40