الهم اغن کل فقیر(خدایا هر فقیر را بی نیاز گردان)

الهم اشبع کل جائع(خدایا هر گرسنه را سیر گردان)

الهم اکس کل عریان( خدایا هر برهنه ای را لباس بپوشان)

الهم اقض دین کل  مدین( خدایا دین هرر مدیونی را ادا فرما)

الهم فرج عن کل مکروب( خدایا هر غمگینی را دلشاد گردان)

یک بار از روی این جملاتی که در ماه مبارک رمضان شاید روزی سه بار خواندی دوباره بخوان ولی با فکر و تدبر

حالا به این سوال من فکر کن ببین جوابی می یابی؟

چرا در این دعا  گرسنه و عریان و قرض دار و …  از فقیر جدا شده و خواسته شده جدا از خدا برایش طلب غنا کنیم و مقدم بر همه؟

این نتیجه یافته های من است شما چه فکر می کنید؟؟

فقر چيست؟
چيزي را ” نداشتن ” است،

ولي،آن چيز پول نيست …..

طلاو غذا نیست …

فقر، گرسنگي نيست …..

فقر، عرياني هم نيست…

فقر، همان گرد و خاكي است

كه بر كتاب هاي فروش نرفتۀ يك كتابفروشي مي نشيند ……

فقر، تيغه هاي برندۀ ماشين بازيافت است،كه روزنامه هاي برگشتي را خرد مي‌كند…

فقر ، كتیبۀ سه هزار ساله‌ای است كه روی آن یادگاری نوشته‌اند…

فقر، پوست موزي است كه از پنجره يك اتومبيل به خيابان انداخته مي‌شود …..

فقر ، همه جا سر می‌كشد …

فقر، شب را ” بي غذا ” سر كردن نيست

فقر، روز را ” بي انديشه” به سر بردن است