نگاه من به نگاه ضریح تا افتاد *** چه اتفاق عجیبی میان ما افتاد

چکید شرم نگاهم و بی صدا افتاد *** ببخش گر که به پست تو این گدا افتاد

کریمه ای و به در گاه تو گدا بسیار *** و من مثال همیشه برای تو سربار

تو جلوه گاه حجابی تو از تبار کرم *** تویی ملازم زهرا ملازمت مریم

هوای صحن تو دل می برد ز اهل قلم *** من و تو و قلم و کاغذ و دو چشم ترم

که از تو بیت به بیت با اجازه بنویسم *** و با جنون خودم شعر تازه بنویسم

چه دردها که ز اسرار عشق درمان شد *** چه چشم ها که به عشق تو مست و گریان شد

به پیشگاه تو هر کس مقیم و مهمان شد *** کبوترانه دلش راهی خراسان شد

یتیم آمده ایم تا که تو پناه شوی *** دوباره ضامن این قلب رو سیاه شوی

کنار مسجد اعظم دلم بهانه گرفت *** بهانه ی حرم طوس عاشقانه گرفت

دوباره قلب مرا یاد او نشانه گرفت*** که باز هم دلم از دست این زمانه گرفت

مرا تو با کرمت آشناترم گردان *** مرا دخیل گره خورده ی حرم گردان

انتخاب شده از